Succesvolle afsluiting FC Winterswijk E7 seizoen 2015-2016
Afgelopen zaterdag hebben de mannetjes van E7 het seizoen op passende wijze afgesloten. Ze eindigden het goed georganiseerde minitoernooitje tegen de vaders èn tegen de moeders op een eerste plaats. Van beide ouders werd knap gewonnen. Er hadden nog heel wat mensen gehoor gegeven aan mijn oproep van een paar dagen geleden. En dat is mooi natuurlijk. Dat niet alleen ouders, opa’s en oma’s, broertjes en zusjes komen kijken, maar ook andere belangstellenden. Dat maakt een club pas groot!
De strijd speelde zich af in een kolkende Bink-en-Bibi-Arena op Sportpark Jaspers. De openingswedstrijd ging tussen de mannetjes en de moeders. Die laatsten waren naar het schijnt al weken lang in training. Maar wat ze dan geoefend hebben weet ik niet. Op het veld was er niet veel van terug te zien. Weliswaar kwamen ze middels een strafschop van moeder Marion nog op voorsprong, maar daarna lieten de mannetjes hun moeders alle hoeken van het veld zien. Het werd een klinkende 6-1 overwinning.
De dames deden wel hun stinkende best hoor, maar kwamen duidelijk te kort tegen het snelle en behendige spel van hun zoons. Moeder Bionda zag er in een geheel nieuw “keeperstenue” fantastisch uit. Het hielp haar echter niet. De schoten van Twan (3x), Take, Sybren en ik geloof Rick waren haar veel te machtig. Ook de verdedigers voor haar – de moeders Yvonne, Gineke en Berlinda – liepen zich het apezuur, maar ook zij konden het tij niet keren. Het was als een warm mes door de boter. Mooi was ook de actie van Take, die zijn eigen moeder Berlinda een “panna” gaf. Dat komt hem ongetwijfeld op een week huisarrest te staan. Minstens!
Op het middenveld beukte moeder Heidy er flink op los. Zonder pardon. Menig mannetje kreeg een knal of vloog tegen de reclameborden. Schande Heidy! Maar vreemd genoeg liet de verder goed fluitende scheidsrechter opa Van Rossum het allemaal begaan. Voorin hadden de moeders Karin en Mirjam het moeilijk tegen de sterke verdedigers Renzo, Sem en Thomas. De knaapjes gaven letterlijk niks weg.
Het tweede duel was een strijd tussen de vaders en de mannetjes. Dat ging wat meer gelijk op. Of dat kwam doordat de mannetjes al een potje in de benen hadden of dat de vaders gewoon zo goed waren….. De waarheid zal ergens in het midden liggen. De vaders probeerden de bal rond te tikken. En dat ging ze best redelijk af, moet ik bekennen. Het was de conditie die hen parten speelde. Die is bijna gedaald tot op het vriespunt. Dus het balletje moest wel in de voet. Alleen vader Peter rende nog het hele veld over. Als een jong veulen dartelde hij in het rond. Prachtig! En snel dat-tie nog is! Dat heeft Jazeah dus niet van een vreemde. In zijn enthousiasme ging hij wel een keer over de schreef. Eén van de mannetjes werd onder de voet gelopen. Een lichte overtreding volgens de vaders. Een grove overtreding volgens alle moeders aan de zijlijn. Opa Van Rossum vond het ook niet door de beugel kunnen en floot voor een overtreding. En dat niet alleen, vader Peter kon met een rode kaart vijf minuten toekijken. De hilariteit aan de zijlijn was groot. Hoezo eerlijke concurrentie?
Toch kwamen de vaders op voorsprong. Vader Armand paste de bal naar vader Marko. Diens strakke voorzet werd door bonusvader Peter knap afgerond: 1-0. Keeper David was kansloos. Maar de mannetjes lieten de kop niet hangen. Ze stroopten de mouwen nog eens op en gingen er weer vol tegen aan. En hun inzet werd beloond. Na een misverstand achterin tussen vader Arnold en vader Harald zorgde Sybren voor de verdiende gelijkmaker: 1-1. De mannetjes roken bloed. Ze wilden meer. Ze wilden ook tegen de vaders de volle winst. Als hongerige hyena’s joegen ze hen op. Coach Martin van de vaders voelde al nattigheid – iets wat hij later die dag wel meer zou voelen (oorzaak: drank) – en schreeuwde zich de longen uit zijn lijf. Dat gaat fout, zal hij gedacht hebben.
Vlak voor tijd volgde de ontknoping. Sybren werd binnen de beruchte lijnen onreglementair neergelegd. Strafschop! Twan liet zich dit buitenkansje niet ontnemen en pakte resoluut de bal. Hij legde hem op de stip, nam een flinke aanloop en oog in oog met zijn eigen vader poeierde hij hem snoeihard in de benedenhoek. Vader Bart de verkeerde kant op sturend: 1-2. De Bink-en-Bibi-Arena ontplofte. Een orkaan van geluid barstte los. Wat een feest! Direct floot opa Van Rossum voor het einde. Ook de tweede pot was gewonnen! Een puike overwinning jongens!
Tot slot moest er nog gestreden worden voor de tweede plaats. Wie zou er winnen? De moeders of de vaders? De billen of de buiken? Halverwege leken de vaders aan het langste eind te trekken. Door doelpunten van bonusvader Peter en vader Harald leidden ze met 0-2. Maar de moeders pleegden hoogverraad door de mannetjes te hulp te roepen. En met hen alle broertjes en zusjes. Tegenover zo’n overmacht waren de vaders niet opgewassen. Vader Martin protesteerde nog wel, maar opa Van Rossum wuifde zijn protest weg. Hoezo onpartijdig? Hoeveel consumptiebonnen zou hij van de moeders hebben gekregen? Niet veel later stond het 2-2. Over en uit.
Een prachtige afsluiting van een prima seizoen. Met een mooi en spannend toernooitje. En met een terechte kampioen. De mannetjes van E7 kregen een grote beker, waar ze met recht trots op kunnen zijn. Jammer dat Vigo er niet bij was. Hij ontbrak wegens familieomstandigheden. Later die dag werd het feest voortgezet met een goed verzorgde barbecue, waarbij ook de nodige drank niet ontbrak. Nooit verkeerd natuurlijk. Alle lof voor diegene die zich met de organisatie hebben beziggehouden.
Nog een laatste dankwoord ook naar de beide leiders, Harald en Marko. Zij stonden week in week uit in weer en wind voor de mannetjes paraat. En voor de ouders, als die eens met vragen kwamen. Zij hebben van de mannetjes een goed collectief gemaakt. Petje af mannen! Een groot applaus is jullie deel! Ik weet zeker, deze periode vergeten de mannetjes hun leven lang niet. Namens hen en alle ouders: DANK JULLIE WEL!!!
OPeee
