Gisteren mochten ze weer. De Jonge Helden. Hun eerste wedstrijd van het seizoen. En ze hadden er zin in. Ruim 35 minuten voor het eerste fluitsignaal zaten ze allemaal al netjes op een rij in de kleedkamer. Keurig in hun zwartgouden tenue. Met glimmend gepoetste schoenen. Strak voor zich uitkijkend. Wachtend op de instructies van hun coach. Met wat voor opdracht zouden ze vanmiddag het heilige gras van Jaspers betreden? Altijd weer spannend.

Alvorens ik de wedstrijd ga analyseren, wil ik even kort stilstaan bij het volgende punt. Begin deze zomer is de nieuwe privacywet van kracht. Dit betekent dat je niet zonder iemands toestemming diens persoonsgegevens mag gebruiken. Een goede zaak vind ik. Maar ik weiger concessies te doen op mijn schrijfstijl. Ik wil en zal mijn gevoelens blijven uiten op een manier die mij goeddunkt. Dat daarbij iemand er soms even mooi gekleurd op komt te staan, positief dan wel negatief, het zei zo. Lees het allemaal met een dikke vette knipoog. Zie er het grappige van in. En mocht er toch een ergernis opzwellen, laat het me dan weten. Gaan we gewoon even in gesprek.

De wedstrijd dan. Over 90 minuten waren alle Jonge Helden hun opponent de baas. Verreweg. De eerste kans was wel voor de bezoekers uit Aalten. Na een slippertje op het middenveld van Tibor van de Linde – dat gebeurt hem zelden – ging het schot uiteindelijke over. Daarna is AZSV nog één keer echt dreigend geweest. Na zo’n 20 minuten werd laatste man en aanvoerder Jelle Groen er in een sprintduel compleet uitgelopen. Oeps… Inschattingsfoutje. Gelukkig reageerde Jelle Bruntink, stand-in keeper voor Iron-Jan Nieuwenhuis, 1 op 1 met de snelle spits uitstekend. Maar dat was het dan ook. Voor de rest was het eenrichtingverkeer. Halverwege de eerste helft zorgde de overijverige Sebastiaan de Vries voor het eerste verschil: 1-0. Hij kreeg nog meer mogelijkheden. Evenals Jelmer van der Stoep en Tibor van de Linde. Maar de marge werd niet vergroot.

Dat gebeurde wel in de tweede helft. Al vrij vlot knalde Tibor uit een mooie pass van Stan Korten de 2-0 tegen de touwen. De Jonge Helden gingen vervolgens vrolijk verder met aanvallen. En daarbij deden ze eigenlijk alles goed. Behalve het afwerken dan. Zo had Sebastiaan een paar dikke kansen. Alleen voor de keeper lobde hij de bal net naast. En toen hij diezelfde keeper even later omspeelde, werd de hoek te klein om nog te kunnen scoren. Ook een derde poging van hem – een poeier van afstand – ging via de keeper en de paal naast het doel. Toch tekende Sebastiaan voor zijn tweede van de middag. Met een hard schot knalde hij de 3-0 binnen. Klasse man! Loon naar werken. Ook Tibor sleurde en knokte als altijd en gooide er nog eens een ouderwetse spurt tegenaan. Maar zijn actie werd niet beloond met een treffer. Hij trof de beste man van AZSV aan op zijn pad. Dat ondervond ook Bart de Jong. Prima voorbereidend werk over meerdere schijven bracht hem de bal. Maar helaas… De enige die de sluitpost nog liet capituleren was Teun Koldeweij. Na goed doorzetten van Jelmer van der Stoep kreeg hij de bal aangespeeld. Hij hoefde hem alleen maar binnen te tikken. Maar wat doet Teun? Hij stift de bal van een metertje of acht over een verbouwereerde keeper: 4-0. Man man man… Wat een doelpunt!

Een fraai slot van een prima pot voetbal. Volgende week graag meer van dit alles.

OPeee