Met die vraag zal coach De Smidt vanmorgen ongetwijfeld wakker zijn geworden. Hoe was het in vredesnaam mogelijk om te verliezen van de nummer laatst? De hekkensluiter, met nog maar drie puntjes! Op Sportpark Jaspers was er nog dik van gewonnen. Helaas wilde het gisteren in Enschede niet lukken. De coach van de thuisploeg had lering getrokken uit die eerste ontmoeting en had de speelstijl aangepast. Dat, samen met een onverzettelijke houding van zijn jongens en een werkelijk foutloos keepend geitensikje, bracht hem de overwinning.
Maar hadden De Jonge Helden dan helemaal niets in te brengen? Ze staan toch ook niet zomaar tweede. Het antwoord is tweeledig. Laat ik positief beginnen. Dan kan ik daarna los. Natuurlijk waren ze beter. Bijna de gehele wedstrijd was er druk. Werd de aanval gezocht. Legio mogelijkheden ook werden er gecreëerd. Maar daar waar het om draait in het voetbal, de bal in het doel werken, dat lukte niet. En nou hoor ik je denken, onderschatting. Ik had niet het gevoel dat daar sprake van was. De wil was er best wel en er werd ook hard geknokt, maar het was niet goed genoeg.
Dan het tweede deel van het antwoord. Kijk, een gepassioneerd team dat zwaar op de verdediging leunt en enkel op de counter loert, is alleen te verslaan als het veld goed breed wordt gehouden. Verder moet er sprake zijn van een hoge balcirculatie. En tot slot, scherpte. Scherpte voor het doel, maar ook scherpte achterin. Die drie zaken waren gisterenmiddag onvoldoende aanwezig. De meesten hadden te veel tijd nodig om de bal onder controle te krijgen. Ook dat ronde ding op een correcte wijze naar een medespeler passen was soms nog moeilijk. Ach ja, de Kelderklasse+ hè.
En dan komen er uiteindelijk kansen. Een heleboel zelfs. Maar alles liep op niets uit. Schoten van Sebastiaan, Teun, Tibor, Wessel, Kroos, Rudy, Jelmer jr… Zelfs alleen op het geitensikje afstormend lukte het Wessel niet de bal in het doel te prikken. De jarige Junior had ook nog pech dat zijn omhaal de paal schampte. Dat zou een mooi verjaardagscadeau zijn geweest.
Voorin dus geen geluk. Of geen scherpte. Het is maar hoe je het wilt noemen. Dat was er in de eerste helft achterin ook niet. Tot twee keer toe liet Timo zich verrassen. Maar wat wil je ook, als je de nacht er voor pas om half zeven in je bed belandt. Met ik denk meer alcohol in je bloed dan André Hazes senior en junior samen. De eerste keer kon Iron-Jan nog redding brengen. De tweede keer was hij kansloos: 1-0. Moet wel gezegd, de aanvaller stond op het moment van spelen twee meter buitenspel. Jammer genoeg verzuimde de ook niet scherpe gelegenheidsgrens Yanus op één lijn mee te lopen. Hij stond nog na te genieten van zijn optreden als scheidsrechter, die ochtend bij een jeugdwedstrijd. Naar ik heb vernomen floot hij daar uitstekend. Het vlaggen ging hem helaas wat minder goed af. Man man man, wat werd Henkie Redeker gemist!
En dan zijn de 90 minuten voorbij. Is de nederlaag een feit. Erg lang hebben De Jonge Helden er niet mee gezeten. Uithijgend in de dug-out ging het al gauw weer over het avondprogramma. Ook niet onbelangrijk. Hoofdschuddend zag ik coach De Smidt de kleedkamer opzoeken. Ach ja, de Kelderklasse+ hè.
OPeee
