Een wedstrijd met twee gezichten. Zo kan ik de strijd gisterenmiddag het beste omschrijven. Deze keer lag het eens niet aan een goede eerste helft, gevolgd door een slechte tweede. Of andersom. Nee, de boosdoener was de harde wind. Van het ene doel naar het andere bliezen de weergoden er op los. En dat hielden ze 90 minuten lang vol. De slagregens maakten het feest tenslotte compleet.
De eerste helft hadden de Jonge Helden de wind in de rug. Mede daardoor hadden ze een groot overwicht. De verrassend sterke gasten probeerden er wel onderuit te komen, maar dat lukte bijna niet. Pas na ruim een half uur kreeg keeper Iron-Jan Nieuwenhuis het eerste schot op zijn doel. Ook de uittrappen van de Grolse goalie kwamen als een boemerang terug. De eerste grote kans was voor Tibor van de Linde. Maar na een strakke voorzet van Dion Olbach kwam hij net niet uit met zijn passen, waardoor de bal naast werd geschoten. De looplijn van Sebastiaan de Vries was even later beter. Bekeken knalde hij in de korte hoek raak: 1-0. Er volgden veel meer mogelijkheden. Zo stuitten onder andere Wessel Lammers en Teun ‘de benen’ Koldeweij op een goed opgestelde keeper. En de schoten van Berend Lammers en Sebastiaan gingen voorlangs. Uit één van de vele hoekschoppen kopte Tibor over. De enige die het net nog wel liet vibreren was ‘die rooie’. Roy Oonk punterde de bal een minuut voor rust tussen twee verdedigers en de keeper tegen de touwen: 2-0.
Na de thee kantelde de wedstrijd volledig. Het samenwerkingsverband uit Groenlo, met in hun midden een flink aantal spelers van het uit de competitie teruggetrokken eerste elftal, ging op jacht naar de aansluitingstreffer. En laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen, die kwam er niet. Maar het kwam wel dichtbij. Uit een hoekschop werd van buiten de zestien in één tijd op de lat gepoeierd. Een volgende knal ging maar net over. En weer eentje rakelings naast. Ook Iron-Jan liet zien dat hij op zijn 48-ste nog lang niet versleten is. Man, wat bokste hij een paar ballen uit zijn doelmond weg! De Jonge Helden probeerden de rust te bewaren. Te temporiseren. Af en toe kwamen ze er ook voetballend uit. Grote kansen leverde dat echter niet op. Uitgezonderd Jelle Krooshof vlak voor tijd. Het zij hem vergeven. Het waren de ‘boys uut Grolle’ die eigenlijk wel een goaltje hadden verdiend. Dat lukte dus niet. Maar ze gaan hun puntjes nog wel pakken hoor. Let op mijn woorden. Een geluk voor de thuisploeg was ook dat ‘Ti-Ta Tovenaar’ Chalid niet meedeed. En dat scheelt een slok op een borrel, want hij kan met zijn acties het verschil maken.
Wie wel meedeed, was Wiljan Schreurs. Helaas was het zijn laatste optreden bij de Jonge Helden. Het opstarten van zijn eigen bedrijf slokt zoveel uren op dat hij voorlopig geen tijd meer heeft voor het voetbal. Bedankt Willy, voor je inzet al die jaren. Als geen ander kon jij de boel afjagen. Tot je er letterlijk bij neer viel. Als een buffelende bizon. Heerlijk! Hopelijk zien we je nog eens langs de lijn. En je weet het hè, eens een Jonge Held, altijd een Jonge Held! Voor altijd in ons hart!!
Hiermee zit de eerste helft van de competitie erop. De Jonge Helden zijn met 30 uit 10 winterkampioen. ‘Herbstmeister’, zoals ze bij onze oosterburen zeggen. Aardig, maar het zegt natuurlijk niks. Pas aan het eind worden de prijzen verdeeld. Dus na de winterstop graag met dezelfde inzet er voor gaan. Gaan voor het kampioenschap!
OPeee
