12-03
10-03-2018: Markelo 3 - FC Winterswijk 4 (zat)
De jonge helden doen wat ze moeten doen
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, het is gisteren 0-8 geworden. En hierop valt helemaal niets af te dingen. De jonge helden waren heer en meester op het veld. De tegenstander fungeerde slechts als schildknaapjes. Let wel, ik heb het louter over de tweede helft. Wat er in de eerste 45 minuten gebeurde…
Maar hoe kan het ook anders. De warming-up geschiedde enkel en alleen doordat het zonnetje scheen. Van enige beweging was nauwelijks sprake. En er was hilariteit over het feit dat Jelle Krooshof wissel stond. Een disciplinaire maatregel. Kroos was èn te laat èn hij kwam er in Groenlo achter dat zijn kicksen nog thuis lagen. Dat was bij coach De Smidt de spreekwoordelijke druppel. Al eerder hadden anderen een soortgelijke gemakzucht vertoond. Nu was de maat vol. Aan de andere kant… hé, het is de Kelderklasse maar. Kroos speelde trouwens een perfecte tweede helft.
Maar laat ik met de eerste beginnen. Het was niet om aan te zien. Onthutsend zwak, dat was het. Iedereen liep overal en nergens, het veld werd niet breed gehouden, de passing was veelal slecht… Ook de afronding liet te wensen over. Allemaal gingen ze voor eigen succes. Iron-Jan Nieuwenhuis wond zich op zijn lijntje in woord en gebaar op over zoveel onkunde bij zijn teamgenoten. En doordat de jonge helden het zichzelf zo moeilijk maakten, kregen de knaapjes uit Markelo zelfs een paar kansjes. Het is met recht de zwakste tegenstander uit de competitie, maar de onzen waren beslist niet beter. Met een 0-1 voorsprong (Daniël van Rienen) werd de hete thee, in de vorm van koude ranja, opgezocht. Met het schaamrood op de kaken.
Na rust een heel ander verhaal. Er zal een donderspeech aan ten grondslag hebben gelegen denk ik, want het liep allemaal veel beter. De ruimtes werden nu wel goed benut. Ook waren de oogkleppen in de kleedkamer achtergebleven. En dat wierp zijn vruchten af. Binnen no time vielen de doelpunten als rijpe appeltjes van een boom. Een balletje breed van Steven Thangathurai op Berend Lammers betekende de 0-2. Als dank gaf Berend even later Steven de bal op een presenteerblaadje: 0-3. Later zouden ze dit kunstje nog een keer herhalen (0-4 en 0-6). Tussendoor mocht Yaniek van der Stoep – over 90 minuten gezien de beste speler van het veld – vanaf de strafschopstip aanleggen. Met hulp van God schoot Yanus de bal tegen de touwen: 0-5. Ook Tibor van de Linde pikte zijn goaltje mee (0-7), waarna Berend Lammers met zijn derde (een echte hattrick!) de eindstand op 0-8 bracht.
De knaapjes uit Markelo hadden in de tweede helft bijna niets meer in te brengen. Door een onoplettendheid van de TK’s (Teun Koldeweij en Timo Kolsté) kregen ze nog twee kansen. Gelukkig stond Iron-Jan paraat. Bij de eerste verkleinde hij goed zijn doel en bij de tweede ranselde hij de bal onder de lat vandaan. Klasse Jan!
Al met al werd het dus toch nog een vrolijke busreis terug naar Winterswijk. Het is te hopen dat de jonge helden er wat van hebben opgestoken. Want volgende week komt op Sportpark Jaspers koploper Haaksbergen op bezoek. Dat is andere koek. Dan graag vanaf het begin bij de les. En 90 minuten lang. Allemaal!
OPeee