Soms heb je van die dagen. Dan voel je je een gelukkig mens. Dan lacht het leven je toe. Met een smile van oor tot oor. Een heerlijk gevoel! Zo ook gisteren. Langs de lijn op Sportpark Jaspers, alwaar de jonge helden hun kunstje deden. En dat deden ze helemaal niet slecht. Het massaal toegestroomde publiek werd op hun wenken bediend met goed en attractief voetbal. Tegenstander Ratti uit Kranenburg werd vakkundig een kopje kleiner gemaakt.

Binnen drie minuten lag-ie al in het netje. Circus "Van der Stoep" liet zich weer eens gelden. Na een pirouetje drukte Yaniek de bal met zijn heup over de lijn: 1-0. Hij showde trouwens herhaaldelijk zijn acts. Dat die man nooit wat breekt. Ongelofelijk! Direct na de aftrap probeerde Ratti vanuit de middencirkel gelijk te maken, maar huurling Tim Overbeek reageerde alert. Ik kan ook hard schieten, zal Timo Kolsté gedacht hebben. De rechtsback kwam dreigend op en poeierde de bal van een metertje of 30 op doel. Helaas rakelings langs de kruising. Wessel Lammers zorgde niet veel later voor 2-0 en 3-0. Meerdere aanvallen volgden, maar niet bij iedereen stond het vizier op scherp. Vlak voor rust had Teun "de benen" Koldeweij dat gelukkig wel: 4-0.

In de rust meldde vader Kees van Rienen zich bij coach De Smidt. Wisselen was zijn devies. Zoon Daniël moest erin. "Hij schiet er drie in. Zeker weten!" Kees bleek gelijk te krijgen. Daniël maakte er zelfs nog eentje meer. Prachtig! Volgende week schijnt de supersub zijn opwachting bij het eerste te maken. De 5-0 en 6-0 kwamen van zijn voet. Ratti geloofde het toen wel. En dat bood de jonge helden de kans eens flink aan het doelsaldo te werken. En dat gebeurde dan ook. Na prima voorbereidend werk van Ruben Obbink werkte Daan de Smidt goed af: 7-0. En uit een steekpass van Bart de Jong maakte Daan ook zijn tweede en de achtste treffer totaal. Tussendoor lieten de groenwitte gasten even voelen dat ze ook meededen. Een zondagsschot vanaf de zijlijn verraste keeper Tim volledig. De bal zeilde met een mooie boog over hem heen in de verre hoek: 7-1. En kort daarna een lage schuiver, onder hem door: 7-2. Die laatste was te pakken Tim. Nadat Wiljan Schreurs met een diagonaal schot in de kruising de 9-2 liet aantekenen, waren de laatste twee treffers weer voor Daniël van Rienen. Vanaf elf meter zorgde hij voor 10-2. Zelden zo'n zwak ingeschoten pingel gezien trouwens. Als de keeper, met een BMI van naar schatting 40, blijft staan, raapt hij het rollertje zo op. Maar goed, hij telt. Uiteindelijk sloten we af met 11-2.

Netjes jongens. Jullie hebben laten zien hoe je het publiek naar de velden lokt. Natuurlijk gaat er wel eens iets mis. Maar het meeste ging goed. Heel goed zelfs. En jullie tomeloze inzet, het knokken met elkaar, voor elkaar, waren een lust voor het oog. Het mijne althans wel.

OPeee