Wat een feest! Gisteren op Sportpark Jaspers. In de kleedkamer van de Jonge Helden. Na afloop van de gewonnen topper in de 6e klasse 07. Het ‘Welkom in de feesttent’ en ‘Shirt uit en zwaaien’ schalde loeihard uit de speaker. Als dit een opmaat is voor een mogelijk en een o zo gedroomd kampioenschap straks in mei, dan houd ik mijn hart vast. Het dak gaat eraf. Zeker weten.
Later sprak ik een opgetogen coach De Smidt. “Dit was een overwinning van het collectief. Er werd geknokt voor elkaar. Voor elke bal ook. Over het hele veld werd de tegenstander afgejaagd. Machtig mooi man! En natuurlijk wordt er dan wel eens een foutje gemaakt. Maar iedereen heeft een vette voldoende gehaald. Ben supertrots op de jongens!” Vooraf was er nog wel een overleg geweest met de hele groep. Daar wilde De Smidt niet veel over kwijt. “Ach, het is net als in een relatie. Ook daar botst het af en toe wel eens. Maar dan ga je om de tafel zitten en praat je onduidelijkheden uit. Strijk je oneffenheden glad. Zodat iedereen daarna weer op één lijn zit.” Of er sprake is van een crisis, wilde ik nog weten. Het antwoord was veelzeggend: “Man, wat denk je zelf. Met 21 punten uit 7 wedstrijden!”
De wedstrijd dan. De eerste tien minuten was het aftasten. Van beide kanten. Maar daarna pakten de Jonge Helden het heft in handen. Ze verhoogden de druk en de technisch sterke groenwitten uit Haaksbergen kregen steeds meer moeite de bal in eigen beheer te houden. Grote kansen kreeg de thuisploeg echter niet. Alleen een halve omhaal van Berend Lammers smoorde in een mêlee van benen. Op de tribune sprong vader Lammers, net als het veelkoppige publiek, al op. Om vervolgens weer teleurgesteld te gaan zitten. Hij had beter kunnen blijven staan, want even later krulde zoon Wessel zijn hoekschop via een falende keeper direct het doel in: 1-0.
Ook HSC ’21 bleef het doel van Iron-Jan Nieuwenhuis zoeken. Het voetbalde zich af en toe onder de druk uit. En ja hoor, daar was-ie weer, het wekelijkse foutje. Alsof de duvel er mee speelt. Onzorgvuldig uitverdedigen van Yaniek van der Stoep leidde de gelijkmaker in: 1-1. En een minuut later werd het ook nog 1-2. Een afstandsschot ketste via Jelmer Timpert en de binnenkant van de paal net buiten bereik van Iron-Jan tegen het net. Verbijstering alom. Gaan we weer. Maar gelukkig schoot een verdediger van HSC ’21 de Jonge Helden te hulp. Binnen de beruchte lijnen maakte hij hands, waarna Wessel de toegekende pingel hard in de hoek knalde: 2-2.
De tweede helft was er een uit het boekje. De concentratie, het voetbal, de wil om te winnen… alles was goed. De gasten werd geen moment rust gegund. Ze kwamen er amper nog uit. Binnen no time was de bal weer in Winterswijkse ‘handen’. Het was Sebastiaan de Vries die er als eerste iets moois mee deed. In de eerste helft was hij 1 op 1 met de keeper nog niet scherp genoeg. Nu schoot hij de bal uit een vrijeschop kiezelhard tegen de touwen: 3-2. En vijf minuten later snelde hij op de brommer drie man voorbij en legde de bal panklaar voor zijn aanvoerder Tibor van de Linde: 4-2. De sterk ingevallen Jelmer van der Stoep maakte het feestje tenslotte compleet: 5-2.
Het applaus dat over de Jonge Helden neerdaalde was dik verdiend. Ze hebben een puike prestatie geleverd. Ik zou zeggen: lekker doorgaan zo. Dit smaakt naar meer.
OPeee
