Over witte spoken….. en nog één
Ging het vorige week in de thuiswedstrijd tegen Haarlo SP nog prima, uit tegen dezelfde tegenstander ging het gisterenmiddag een stuk minder. Ik was er al een beetje huiverig voor. Sloot mijn verslag niet voor niets af met de mededeling dat het op het heilige gras van Haarlo nog wel eens kon spoken. En dat deed het dus ook.
De meeste spoken waren in het wit gekleed. Zoals een klassiek spook betaamt. Ze vielen op door vreselijk in de weg te lopen. Niet maar een enkele keer of zo, nee, continu. Om gek van te worden. Eén spook viel helemaal uit de toon. Hij droeg een gif-geelgroen shirt, een zwarte broek en bijpassende gif-geelgroene kousen. En hoewel de kledij bij de witte spoken nou niet echt lekker losjes om hun velletjes hing, het gif-geelgroene exemplaar spande de kroon. Zijn gehele tenue moest zich enorm inspannen om alles binnenboord te houden, maar dit terzijde.
Trouwens, over spannen gesproken, het gif-geelgroene spook reageerde steeds wel heel overspannen. Als er iemand in een zwart shirt of met een zwarte jas ook maar iets zei, kon deze op een pittige reprimande rekenen. Al heel snel konden Loek den Hartog en Kevin Kamperman (allebei geleend van het 3de) wegens commentaar tien minuten toekijken. Dit leidde tot grote ergernis van alle jonge helden en alles en iedereen die hen een warm hart toedraagt. En het had effect hoor, want op een gegeven moment hadden de witte spoken vrij spel. Ze konden doen wat ze wilden. Duwen, schoppen, hinderen, vasthouden, natrappen….. Er was geen jonge held meer die durfde te protesteren. Niet dat de witte spoken iets anders konden hoor, dan de genoemde handelingen. Okee, op een paar na dan. Die paar zorgden jammer genoeg wel voor het verschil.
Het begon allemaal nog wel mooi. Ruben Obbink zorgde, na een splijtende pass van Berend Lammers, binnenkantje paal voor 0-1. Maar even later slalomde spook nr. 5 door de Winterswijkse verdediging: 1-1. En kort daarop een knal op de lat en alleen spook nr. 9 reageerde alert: 2-1. De jonge helden lieten de moed niet zakken. En binnen twintig minuten volleerde de eveneens van het 3de geleende Justin Pierik de bal in één tijd in de bovenhoek: 2-2. Schitterend! Daarna begon het kaartenbal. Maar ondanks de minderheid creëerde FCW ook toen nog kansen. Daan de Smidt en Justin Pierik mikten in de korte hoek, maar de bal belandde beide keren in het zijnet.
Na rust probeerden de monddood gemaakte jonge helden het tij nog te keren. Men had ook diverse mogelijkheden. Maar als zelfs een kopbal van Justin Pierik via de rug van nota bene een medespeler naast het doel caramboleert, zit het ook niet mee. Uiteindelijk waren het juist de witte spoken die via een uitval scoorde. Spook nr. 5 legde klaar, spook nr. 10 schoot raak: 3-2. Stand-in-keeper Jelle Krooshof had geen kans. Voor Loek den Hartog viel het doek een kwartier voor tijd. Twee keer geel en dus rood. De uitleg achteraf van ‘je-kent-hem-wel’ was te belachelijk voor woorden.
Teleurstellend arriveerden de jonge helden op het thuishonk. Ook het gif-geelgroene spook keerde terug naar zijn basis. Ben trouwens wel benieuwd wie daar de baas is.
OPeee
