De oproep van trainer/coach Peter de Smidt om de jonge helden van onze prachtige club eens van dichtbij te bekijken was niet aan dovenmansoren gericht. Het publiek was van heinde en ver komen opdraven. Te voet, op de fiets, in de auto… Ja, zelfs met bussen tegelijk was het aangevoerd. Het kreeg geen beste wedstrijd te zien. Maar ik denk dat het over het algemeen wel tevreden huiswaarts gekeerd is.

Nee, top was het allemaal niet. Inzet en strijd was er wel hoor. En de intentie om goed voetbal te spelen ook. Maar er werden te veel schoonheidsfoutjes gemaakt. Gelukkig waren de “oudjes” uit Haarlo niet scherp genoeg. Ook moest keeper Jan Nieuwenhuis er zich een paar keer moedig voorgooien. Anders was de eerste helft met een achterstand afgesloten. Later moest hij nogmaals handelend optreden. Uit een hoekschop werkte de nestor van het team een perfecte kopbal van de snelle behendige spits uit zijn doelmond. Slecht dekken à la Bruno Martins Indi ging hieraan vooraf. Wat een klasbak is dat toch ook hè. Niet voor niets is zijn bijnaam Iron-Jan. Vrouwlief Kim zat glunderend aan de zijlijn. Ook buuf Heidy wilde buurman Jan wel eens zien schitteren. Nou, volgens mij is ze op haar wenken bediend. Kansen voor de jonge helden waren er ook, hoor. Maar telkens ontbrak de finishing touch. Daan de Smidt, Roy Oonk, Daniël van Rienen en Steven Thangathurai hadden het vizier niet op scherp staan. Toch verdween de brilstand nog voor de thee van het scorebord. Daniël van Rienen nam de bal goed aan en plaatste hem breed naar de vrijstaande Ruben Obbink. Zijn inzet liet de keeper kansloos: 1-0.

Met wat verse krachten begon men aan het tweede bedrijf. De eerste kans was voor Steven Thangathurai. Zijn schot ging rakelings over. Daarna kreeg Wiljan Schreurs, na sterk doorzetten van Berend Lammers, een 100% kans. Maar de keeper redde knap. Bij de bezoekers begon na een uur het kaarsje langzaam te doven. Ze konden het tempo niet meer bijhouden. Wat wil je ook. Op een paar na krijgen ze allemaal korting op bus en trein. Ze kwamen telkens te laat. Eén keer resulteerde dat in een forse overtreding. Met tien minuten tijdstraf tot gevolg. De numerieke meerderheid werd goed benut. Na een mooi uitgespeelde aanval via Wiljan Schreurs en Steven Thangathurai rondde Berend Lammers het tenslotte netjes af: 2-0. Niet veel later leek Jelle Krooshof voor 3-0 te zorgen. Met een fraaie lob verschalkte hij de keeper. Helaas werd zijn treffer afgekeurd wegens buitenspel. Ten onrechte trouwens. Ondergetekende stond goed gepositioneerd. Er zat nog minstens drie meter tussen Jelle en de laatste man. Maar goed, scheidsrechter Bennie Hamer besliste anders. Kan gebeuren. Iedereen maakt fouten. En in de “Week van de Scheidsrechter” moeten we daar maar niet over muggenziften. Met een laatste krachtsinspanning probeerde Haarlo SP nog de spreekwoordelijke eer te redden. Maar een pegel werd door Iron-Jan goed ingeschat. Die ging via de lat over. De laatste kans was weer voor de jonge helden. Het was Daan de Smidt die met een diepe bal op links werd weggestuurd. Zijn strakke voorzet ging echter aan drie man voorbij. Jammer. Alle drie kwamen een teenlengte tekort.

Okee. Tot nu toe is de maximale score behaald, 12 uit 4. Met een doelsaldo van 18 voor en 3 tegen. Moet wel gezegd, de tegenstanders waren de zwakkere broeders. Sterkere opponenten volgen binnenkort. Zien hoe het de jonge helden dan vergaat.

OPeee