Nee, niet wegdrukken… U leest het goed. Dit is écht het wedstrijdverslag van de jonge helden van FC Winterswijk. Het enige verschil is dat ze nu in het 4e spelen. En u ziet wel, ze gaan door waar ze vorig jaar mee ophielden: winnen. En dik ook!

De jonge helden begonnen geconcentreerd aan het duel. Je kon merken dat ze er zin in hadden. Toch waren de eerste kansen voor de bezoekers. Een hard schot ging gelukkig naast en niet veel later kon Dion Olbach de bal nog maar net voor de lijn keren. De nieuwe keeper Jan Nieuwenhuis was al omspeeld. Iron-Jan keepte verder trouwens een puike pot. Mede door zijn katachtige reflexen en fabuleuze reddingen kwam deze mooie uitslag op het wedstrijdformulier. Een aanwinst voor het team! Een andere nieuweling is Ruben Obbink. Ook hij had met zijn hattrick een groot aandeel in de winst. Of het nou was in de combinatie met een medespeler of na een individuele actie, de snelle en behendige rechtsbuiten liet de verdedigers keer op keer zijn hielen zien. Zo opende hij de score na een mooie een-twee met Yaniek van der Stoep: 1-0. Maar niet alleen de nieuwelingen vielen op door hun goede spel. Ook de oude garde liet van zich spreken. Aanvoerder Jelle Groen en Teun Koldeweij waren centraal achterin weer een prima koppel. En voorin was het Wessel Lammers die, na een strakke pass in de diepte van Jelle Krooshof, op pure inzet twee verdedigers passeerde en de keeper verschalkte: 2-0. Ook broertje Berend zorgde niet veel later met een droge schuiver voor 3-0. Vlak voor rust werd het duel eigenlijk al beslist. Uit een hoekschop belandde de bal voor de rechter van Jelle Krooshof. Bijna met zijn rug naar het doel poeierde hij de bal met een halve omhaal in de bovenhoek. De keeper heeft hem alleen maar gehoord. Zeker weten! Aan de zijlijn vlogen vader Maarten, moeder Ida en zusje Berthe elkaar in de armen van geluk. Zo iets fraais hebben ze hun zoon nog nooit zien klaarspelen.

Na rust ging de zwartgouden brigade met een paar verse krachten vrolijk verder. Een hard schot van Berends Lammers ging over. Een tweede poging van hem, ditmaal een leep balletje, trof eenzelfde lot. Maar na prima doorzetten en een voorzet op maat van wederom Berend Lammers kon Daniël van Rienen van twee meter niet meer missen: 5-0. Halverwege de tweede helft gooide Ruben Obbink met zijn tweede de deur in het slot: 6-0. Dat was het einde voor Haaksbergen. Toch probeerden onze groen-witte gasten de spreekwoordelijke eer nog te redden. En dat sierde hen. Maar ze hadden niet het geluk de dag. Het vizier stond niet op scherp. Alles ging over of naast. En kwam de bal een keer binnen de palen, dan stak Iron-Jan wel één van zijn vier benen of zes armen uit. Eén keer was hij kansloos. Na een mooie aanval van de bezoekers moest ook hij vissen: 6-1. Maar ook de jonge helden kregen nog kansen. Een knal van de opgekomen Stan Korten ging net naast. En niet veel later kon een geplaatst schot van Daan de Smidt door de keeper maar ternauwernood uit de bovenhoek worden getikt. Wessel Lammers trof nog de lat en een pegel van Yaniek van der Stoep ging rakelings over. Het was tenslotte “man of the match” Ruben Obbink die het slotakkoord voor zich opeiste. Met een prachtige stift zorgde hij met zijn derde voor de eindstand: 7-1.

Een geweldige start jongens. Goed gedisciplineerd gespeeld. Met een tomeloze inzet ook. Prima! Probeer dit vol te houden. Dan zie ik wat moois gebeuren…

OPeee