Over een wedstrijd die geen wedstrijd was

Het voorjaarszonnetje deed het goed gisterenmiddag op Sportpark Jaspers. Er waren dan ook flink wat toeschouwers die het tuincentrum links hadden laten liggen om de wedstrijd van de jonge helden van FC Winterswijk tegen v.v. Vosseveld te aanschouwen. Een plaatselijke derby is altijd de moeite waard nietwaar?

Nou, van een échte wedstrijd kon je eigenlijk niet spreken. Om maar met de Vossen te beginnen. Door blessures en afzeggingen startten ze met maar tien man. Na een kwartiertje kwam nummer elf aanlopen. Verslapen misschien? Geen wissels dus. Dat betaalde zich in de tweede helft uit. Twee vossen vielen uit en één vos ging door het lint. Pure frustratie. Na een fel duel sloegen bij hem de stoppen door. De nog op de grond liggende Yaniek van der Stoep kreeg een paar rake klappen. De kale gifkikker kon direct vertrekken. Tja, daar waar geen haar groeit, zitten geen hersencellen, hoor je dan wel eens. Wellicht grappig. Maar wat hij deed totaal niet. Dergelijke zaken horen niet op een voetbalveld. Zoek dan een Rico Verhoeven op. Of een Badr Hari.

Toch openden de Vossen de score. Een mislukte voorzet waaide zo in het doel: 0-1. Daarna was het gedaan. De jonge helden gingen op vossenjacht. Aanval op aanval volgde. Met grote kansen ook. Maar Wessel Lammers en Daniël van Rienen faalden oog in oog met de doelman. Ook Jelle Krooshof, Roy Oonk en Yaniek van der Stoep misten het nodige geluk. Toch had Wessel Lammers met drie assists een groot aandeel in de 3-1 ruststand. De doelpunten waren van Daan de Smidt en 2x Daniël van Rienen.

Na rust werd het een complete walk-over. Met drie verse krachten voerden de jonge helden de druk nog meer op. Berend Lammers zorgde als gauw voor 4-1. Daarna begon de one-man-show van Steven Thangathurai. Ooit was er een periode dat al zijn schoten ruim over gingen. Vandaar gekscherend de bijnaam ‘Vangnetthurai’. Maar gisteren was de razendsnelle alleskunner koelbloedig en liet hij de doelman drie keer kansloos. Waarvan één keer vanaf de bekende stip. Een échte hattrick dus! Drie doelpunten in één helft! Moet wel gezegd, er waren op dat moment nog maar acht Vossen over. En heel actief waren die nou ook weer niet. Tim Overbeek moest nog een keer naar de bovenhoek om een verdekt schot te keren. Maar verder, nee.

En ja, als de tegenstander dan zo lauw speelt, ga je daar ongemerkt in mee. Het spel werd onnauwkeurig. Het veld werd niet meer breed gehouden. En iedereen rende op het laatst maar naar voren. Alles ging in de trechter. En dan die vele kansen. Het had zomaar 15-1 kunnen worden. Dat moet beter jongens! Daniël van Rienen bepaalde tenslotte de eindstand: 8-1. Ook hij een hattrick! Maar geen echte Daniël. :-)

Geen wedstrijd die lang in het geheugen zal blijven hangen vrees ik. Daarvoor was het verschil te groot. Al met al kunnen coach Peter de Smidt en zijn maatje Henk Redeker tevreden zijn. Wat wil je, met 23 doelpunten in drie wedstrijden. Als dat geen klantenbinding is. Hopelijk gaat het volgende week thuis tegen EGVV ook weer zo voorspoedig. Ik ben er weer bij! Jij ook?

OPeee