Het was gisteren voor coach De Smidt improviseren geblazen. Op het laatst vielen er nog een paar pionnen om. Nooit fijn natuurlijk. Keeper Iron-Jan Nieuwenhuis haakte maandag al af. Een afgescheurde pees in zijn vinger. Die is er zeker zes weken uit. Zijn vervanger was Gerjo Wiggers van Zaterdag 5. Hij keepte een foutloze wedstrijd. Maar in de ochtend bleek ook de linker enkel van Rutger Weekhout na een tik vorige week nog te dik om te voetballen. En tot overmaat van ramp klaagde Dion Olbach tijdens de warming-up over een gevoelige rechter wreef. Hij probeerde het nog wel, maar na vijftien minuten was het gedaan. Gelukkig heeft De Smidt de beschikking over een brede selectie. Dus het kon worden opgevangen.
AD ’69 bleek een krachtig team te zijn. Met redelijk tot goede voetballers. Al binnen één minuut moest Gerjo gestrekt naar de hoek om een schot tot corner te verwerken. De Jonge Helden waren gelijk wakker. En dat was maar goed ook. Want als de warming-up maatgevend was geweest voor de rest van de middag… Het was bij een aantal weer K(walitatief) U(iterst) T(eleurstellend). Dat snap ik niet hè. Dat onnozele pielen met die bal… Een beetje dom kletsen en lachen… Als ik toch de coach was…
Ze waren dus na die eerste minuut bij de les. En direct loopt het dan ook. Na amper vijf minuten op de klok bezorgde Jelmer van der Stoep de bal bij Sebastiaan de Vries, die de 0-1 aantekende. Lekker! Maar tien minuten later stond het weer gelijk. Uit een strafschop, toegekend na een handsbal van Stan Korten. En die pingel werd me toch even binnengeschoten zeg. Snoeihard. Strak in de winkelhaak. Gerjo heeft hem alleen maar gehoord: 1-1. Lang hebben de groenwitten niet kunnen juichen, want 60 tellen later lag de bal er aan de andere kant al weer in. Sebastiaan snelde langs zijn directe tegenstander en liet zien van vorige week te hebben geleerd. Zijn balletje breed werd door Daniël van Rienen netjes afgerond: 1-2. Nog voor rust werd de marge vergroot: 1-3. Bart de Jong was de gelukkige. Al beweren sommigen dat het een eigen doelpunt was. Ik weet het niet. Laten we ‘Bat’ maar de credits geven.
Na de rust zakte het peil naar een bedenkelijk niveau. Er werd soms heel onrustig uitverdedigd. Te veel passes kwamen niet meer aan. En voorin kon men de bal nauwelijks vasthouden. Onbegrijpelijk. Het slechte spel gaf de thuisploeg de kans om terug te komen in de wedstrijd. Het kreeg ook een geweldige mogelijkheid op de aansluitingstreffer. Gelukkig verdween de bal aan de verkeerde kant van de paal. Toch ging niet alles fout bij De Jonge Helden. Zo volleerde Wessel Lammers een bal in één tijd op de lat. De rebound was voor Sebastiaan, maar de keeper redde zijn inzet fraai. Tien minuten voor tijd besliste Wessel de wedstrijd. Na weer een prima assist van Jelmer jr. stond hij op de juiste plek: 1-4. Het siert de mannen uit Aalten dat ze het daarna nog niet opgaven. Het onmogelijke presteren. Opdat hun naam bij de volgende loting uit de glazen kom wordt getrokken. Helaas voor hen, verder dan twee schoten voorlangs kwamen ze niet.
Niet goed gespeeld, toch gewonnen. En belangrijker, een ronde verder. Volgende week weer de competitie. De topper in Enschede tegen UDI. Ik ben er bij. Jij ook?
OPeee
