Helaas op waarde geklopt

Vanmorgen stond de beslissingswedstrijd van het seizoen op de rol. Een potje tussen de nummer 1 en de nummer 2. Tussen de mannetjes van FC Winterswijk JO11-5 en SP Lochem JO11-6. Bij winst van welk team dan ook was het zo goed als kampioen. En dat het ergens om ging was wel te zien aan de publieke belangstelling. Pappa’s, mamma’s, broertjes, zusjes, opa’s, oma’s… Van Winterswijk tot Aalten tot Borculo, velen hadden de weg gevonden om de mannetje aan te moedigen.

Het begin was lekker fel. Al na 5 minuten joeg aanvoerder Elisan de bal snoeihard tegen de touwen: 0-1. Een orkaan van geweld barstte los in het Winterswijkse kamp. Maar Lochem kwam kort daarna sterk terug. De getructe spits kreeg veel te veel ruimte en hij liet keeper Renzo met een droog schot kansloos: 1-1. Daarna kwam er een fase waarin de mannetjes het verschil hadden moeten maken. Maar Jazeah, Sem en Remi treuzelden net iets te lang of mikten net niet goed. Ook Thomas kwam een teenlengte te kort om te scoren. Jammer. En dan zal je altijd zien, als je het voorin niet afmaakt en je geeft die blauwgeel-gestreepte knaapjes achterin te veel ruimte, staat het in plaats van 1-3 of 1-4 zo maar 3-1. Aan de zijlijn was de orkaan inmiddels omgeturnd tot een briesje. Met af en toe een flinke windstoot, dat wel.

In de kleedkamer zullen coach Marko en zijn kompaan Sander een donderspeech gehouden hebben denk ik, want de mannetjes schoten weer als een speer uit de startblokken. Nee, aan inzet ontbrak het vandaag niet. Daniël en Thomas rammelden aan de deur, maar de uitstekende keeper gaf geen krimp. Toch wist Thomas nog te scoren. Bijna vanaf de achterlijn krulde hij de bal achter de wanhopig graaiende sluitpost: 3-2. Wat een goal! En de aansluitingstreffer. Zou het dan toch nog? Aan de kant wakkerde de wind weer wat aan. Om gelijk ook weer te gaan liggen, want na een mooie aanval bracht de thuisploeg het verschil weer op twee. De laatste tien minuten knokten de mannetje voor hun laatste kans. Het werd alles of niets. Maar hierin waren ze iets te zelfzuchtig. Van goed samenspel was geen sprake meer. En dan wordt het moeilijk scoren natuurlijk. Drie hoekschoppen op rij werden ook niet verzilverd. Een laatste knal van Finn ging nog naast. Helaas.

Zo bleef het bij 4-2. Maar de mannetjes hebben gevochten als leeuwen. Zo beukte Luca zijn tegenstander opzij. Die komt er niet langs, zal Luca gedacht hebben. Nou, dat knaapje heeft nog wel een paar dagen last denk ik. Maar het sterkste team heeft gewonnen. En verdiend ook. Eerlijk is eerlijk. Ze speelden goed samen, vielen met z’n allen aan en verdedigden ook met z’n allen. En zo wordt je dus kampioen. Laat dat een les zijn jongens! Als man of the match werd uitgeroepen keeper Renzo. Het was aan hem te danken dat de nederlaag niet nog veel hoger uitviel. Lekker Renzo!

Bij het Winterswijkse publiek was het windstil geworden. Iedereen had er vrede mee. De tegenstander werd gefeliciteerd. Sportief. Volgende week nog even de tweede plaats veiligstellen. Helemaal niks mis mee hoor, tweede! En na de winterstop is het ‘nieuwe ronde nieuwe kansen’ jongens. Dan gaan we er weer vol voor!

OPeee