De eerste wedstrijd van het seizoen van de Jonge Helden. En direct is het weer raak. Val ik met mijn neus in de boter. En ik houd niet eens van boter. Getver! Maar buiten dat, er gebeurde weer genoeg op en rond de groene mat. Ik kwam ogen en oren te kort en ik kreeg kramp in mijn vingers bij het pennen van alles. Maar ik prijs me een gelukkig mens hoor. Dat ik dit iedere week mag meemaken. Die opmerkingen, die ongein, het slap geouwehoer… Misschien moet ik mijn notities maar eens laten bundelen. Kunnen jullie er ook van genieten. Een ideetje voor later.
Wat gebeurde er zoal. Nou, over de wedstrijd kan ik kort zijn. Vooraf was er door coach De Smidt en zijn trouwe maatje Henk Redeker nog enige scepsis over de tegenstander. Een nieuwe vis in de vijver. Hoe zou die zwemmen? Niet goed dus. Al gauw lag hij op het droge te spartelen. Het bleek al een oudje te zijn. Tandeloos en links en rechts wat opgepimpt. Maar niet eentje om bang van te worden. Vakkundig maakten de Jonge Helden er filet van. Bij rust was het al 0-7. Daarna stagneerde het, maar vlak voor tijd werd toch nog de 10 aangetikt. De doelpunten kwamen van Jelmer Timpert (3x), Jelmer van der Stoep (3x), Sebastiaan de Vries (2x), Yaniek van der Stoep en Tibor van de Linde. Als men iets zorgvuldiger te werk was gegaan met het fileren, had er ook zo maar 0-20 op het scorebord kunnen staan.
Nee, FC Zutphen was een paar maatjes te klein. Maar wat wil je ook… Het zijn bijna allemaal oudere mannen. Ik geloof dat de gezamenlijke leeftijd van alleen hun achterhoede al hoger is dan die van alle Jonge Helden op het veld. Ze werden dan ook aan alle kanten voorbij gelopen. En op die leeftijd laat ook je verstand je in de steek. Getuige het feit dat ze pas een dikke tien minuten na rust ontdekten, dat ze het spel maar met tien man hadden hervat. “Kom op Gerrit, jij moet er ook in!” Maar dat duurt even natuurlijk. Eerst moet het trainingsjasje uit. En vervolgens moet het kunstgebit in. Dat lag nog lekker te dobberen. In een uit de kleedkamer meegebracht bekertje, inmiddels koude thee. Welkom in de Kelderklasse!
Je zult begrijpen dat de aandacht van de Jonge Helden bij het zien van dit alles gauw verslapte. Wat ook weer mooie taferelen teweeg bracht trouwens. Zo werden Teun Koldeweij en Yaniek van der Stoep getrakteerd op een heuse ‘panna’. Hoongelach vanaf de zijkant was hun deel. Hahaja, de conditie is niet veel meer, maar vroeger, 40 à 50 jaar geleden, konden die nu bijna dooien echt wel wat. De show die Yanus vervolgens gaf, kan zo in GTST worden uitgezonden. Wat een clown is het ook. De handen voor de ogen… hoofdschuddend… Prachtig! Over clowns gesproken, keeper Iron-Jan Nieuwenhuis zag er ook weer schitterend uit. Noem een kleur en hij had het om zijn lijf. Het palet van Winterswijks trots Piet Mondriaan was er niets bij.
O ja… Zou ik bijna Jelle Groen nog vergeten. De aanvoerder. Niet dat hij me dit zou aanrekenen hoor. Want Jelle vergeet ook wel eens iets. Op tijd komen bijvoorbeeld. Gisteren al weer voor de derde keer. En dat in de laatste vijf officiële wedstrijden. De reden was weer eens vaag. Iets met z’n telefoon geloof ik. Ik zag coach De Smidt bedenkelijk kijken. Dit vraagt (lees: schreeuwt) om een represaille. Volgende week maar eens kijken wat er uit de hoge hoed komt. Ik vrees het ergste.
OPeee
