Normaal zijn jullie het van me gewend dat ik een omvangrijk verslag schijf, maar deze keer kan ik over de eerste helft heel kort zijn. Slecht! Heel erg slecht! Ruststand 2-0 voor Excelsior ’31. En van onze kant heb ik welgeteld 1 kansje geteld.

In de rust had ik me voorgenomen geen notities te maken, als we zo door zouden spelen. Maar na een paar minuten heb ik toch de pen gepakt.

We speelden feller en scherper dan in de eerste helft waardoor we ook kansen kregen, en na een minuut of 10 was het Esteban die na een voorzet van Stijn goed in kwam lopen en de bal prachtig achter de keeper kopte, een hele goede goal. Hierna kregen onze jongens het gevoel dat er toch meer in zat en speelden ze alles of niets, hetgeen een paar kleine kansen van afstand opleverde. een schot van de niet onverdienstelijk spelende Louay werd gepakt door de keeper. Goed doorzetten van Jurriën leverde een enorme kans op die ook niet benut werd. Uiteindelijk was het Excelsior '31 dat in de blessuretijd scoorde en uitslag bepaalde op 3-1.

Wat is dat toch met ons en uitwedstrijden? De eerste helft spelen we meestal veel te slap, waardoor we alle uitwedstrijden dit seizoen nog hebben verloren, nu dus ook van Excelsior '31 dat helemaal onderaan  stond en ons in de eerste helft op wilskracht, werklust en inzet voortdurend de baas was. Positief was wel de tweede helft waarin geprobeerd is de boel nog recht te trekken, wat helaas niet meer gelukt is.

Met nog twee hele zware thuiswedstrijden voor de winterstop tegen de nummer 1 (NEC) en de nummer 3 (asv Dronten) moeten we hopen op een stunt van onze jongens. Dat we dit kunnen hebben we vorige week in de wedstrijd tegen de regio-selectie van de KNVB (tweedejaars D) gezien waarin we in de eerste helft misschien zelfs wel de bovenliggende partij waren. Als we zo spelen als die wedstrijd, dan hoeven we namelijk voor niemand bang te zijn en van niemand te verliezen.

Jongens, niet de kop laten hangen, hard trainen deze week en dan zaterdag vol aan de bak tegen asv Dronten, we spelen thuis om 10.30 uur.