Een lekker potje ballen tegen de hekkensluiter uit Haarlo. Daar had ik me wel op verheugd vanmiddag. Naderhand een lekker biertje. Balletje pinda erbij. Heerlijk! Het liep een beetje anders. Die hekkensluiter deed het namelijk helemaal niet slecht. Gesterkt met wat mannen uit het tweede hield Haarlo SP 3 het spannend tot het laatste fluitsignaal van de correct fluitende scheidsrechter Nalovic. Dit, samen met de ondermaatse vertoning van de jonge helden, maakte dat ik dat lekkere potje ballen op mijn buik kon schrijven. Het was billenknijpen. Peentjes zweten, dat was het.

Of het de magische ambiance van het hoofdveld was - met zijn prachtige scorebord - of de iets aangepaste beginopstelling, ik weet het niet. In ieder geval liep het voor geen meter bij de jonge helden. Er werd veel te langzaam gevoetbald. Ook werden bepaalde opdrachten niet uitgevoerd. Tel daarbij op de vele gemiste kansen en dan wordt het dus niks. Het is aan de doelpunten van de broertjes Lammers te danken dat de drie punten in Winterswijk bleven. Na een half uur werkte Wessel Lammers de bal tegen de touwen. Nadat Daniël van Rienen met een magistrale kopbal de paal raakte, was Wessel er als de kippen bij om de rebound op te pikken: 1-0. Hè hè. Dat is nummer 1, dacht ik. Nu zal het wel gaan lopen. Daarvoor waren er al meerderen die een schot op doel hadden gelost. Maar of de keeper of het vangnet achter het doel hield alles tegen. Mijn gedachte bleek onjuist: het ging niet lopen. Okee, de jonge helden hadden een overwicht, maar het was en bleef kommer en kwel. De mannen uit Haarlo waren zelfs met een paar uitvallen nog gevaarlijk ook. Gelukkig stond jeugdkeeper Tim Overbeek zijn mannetje.

De tweede helft was iets beter. Men bleef meer in zijn positie lopen. Al kan dat nog wel beter. Het tempo daarentegen bleef veel te laag. Direct na rust miste Berend Lammers een levensgrote kans. Van een metertje of acht trof hij de lat. Even later maakte hij zijn misser goed, door uit een onmogelijke hoek onder de keeper door te scoren: 2-0. Dat gaf wat lucht. Ik zag in mijn gedachten het biertje en balletje pinda al voorbij komen. Er kwamen meer kansen. Mart Grevers poeierde op de lat. En uit een hoepschop kopte Steven Thangathurai de bal richting de bovenhoek. Helaas voor hem werkte de keeper hem daar net op tijd weg. Een afstandsschot van Berend Lammers werd door hem ook net onder de lat weggetikt. Jelle Krooshof had geen geluk, toen zijn doelpunt onterecht wegens buitenspel werd afgekeurd. Drie minuten voor tijd werd het toch nog even spannend. Een volgepakte tribune zag dat rechts voorin balverlies werd geleden. Is niet zo erg. Kan gebeuren. Maar dan moet je wel mee terug verdedigen natuurlijk. En niet blijven hangen. Nu kon de linksbuiten van Haarlo SP zo doorlopen en keeper Tim kansloos laten: 2-1. Nee toch… Het zal toch niet… Daar gingen mijn biertje en balletje pinda…

Het laatste fluitsignaal klonk als een bevrijding. Toch nog gewonnen. Maar eigenlijk ook een beetje verloren. Jullie kunnen veel beter jongens. Echt waar. In de tweede helft liep het af en toe best aardig. Ik heb zeker een paar mooie combinaties gezien. Waarbij de bal van voet naar voet ging. Blijf daar op focussen. Dan komt het goed. Het biertje? Dat smaakte me niet echt. En het balletje pinda heb ik maar gelaten voor wat het was. Maandagavond alweer de volgende pot. Uit naar Ratti 2. Dan onder leiding van mijn neef Dr. Zweepslag. Ik wens hem en natuurlijk jullie veel succes!!

OPeee