In verband met het Volksfeest was de wedstrijd een weekje naar voren gehaald. Iets minder trainingstijd dus. En dat was te zien. Bij de thuisploeg was het balgevoel en het wedstrijdritme nog niet optimaal. Wat wil je ook, na drie maanden niks doen (behalve zuipen dan). De avond ervoor was het ook weer raak. En de bezoekers uit Aalten waren volgens mij conditioneel nog niet op orde. Getuige het feit dat ze voorstelden de wedstrijd in te korten tot 2x een half uur.
Over 90 minuten gezien hadden De Jonge Helden het betere van het spel. Er was meer loopvermogen en ze hadden duidelijk meer balbezit. Maar dan moet je er wel wat mee doen. Daar waar de onzen het ronde ding soms op tien meter nog niet van A naar B konden krijgen en veel te gehaast opereerden, combineerde AZSV de bal rustig rond. Zij waren voetballend sterker. Mede door slap verdedigen resulteerde dit met name in de eerste helft tot een aantal gevaarlijke situaties voor het doel van keeper Gerjo Wiggers (geleend van Zaterdag 5). Gelukkig liep het allemaal goed af. Met uitzondering van die ene bal dan. Een inschattingsfoutje van Gerjo zelf. Hij dacht dat een kopbal naast ging, maar die plofte dus net aan de binnenkant van de paal binnen: 0-1. Oeps… De Jonge Helden hadden ook hun kansjes hoor. Zo schoten Tibor van de Linde en Sebatiaan de Vries na een mooie individuele actie voorlangs. En een inzet van Teun Koldeweij werd miraculeus gestopt door de keeper.
Dat de hitte zijn tol eiste bleek in de rust wel. Of zou het de vele drank van de avond ervoor zijn geweest? Zeker drie spelers wilden worden gewisseld. Een paar anderen gaven aan op hun laatste benen te lopen. Tja… Toch nog maar even proberen.
De tweede helft was koud begonnen of het stond al 0-2. Een fraaie aanval van AZSV, dat moet gezegd. Maar De Jonge Helden gaven zich nog niet gewonnen. Ze bleven doorknokken. En er kwamen ook kansen. Heel veel kansen. Maar bij de afwerking ontbrak het aan precisie. Bovendien stond er een keeper op de lijn, die werkelijk alles wat binnen de palen kwam tegenhield. Een schot van Daan de Smidt, een inzet van Wessel Lammers, Sebastiaan die tot vier keer toe op het doel vuurde. De bal wilde er maar niet in. Zelfs een ongelukkige kopbal van een eigen verdediger plukte hij uit de bovenhoek. Ook Steven Thangathurai had bij die beer uit Aalten geen geluk. De Sri Lankaans international is na zijn avontuur bij Zondag 2 en 3 weer terug op het oude nest. Ik maakte er drie maanden geleden al melding van. Dat is mooi. En hij liet ook direct zien dat hij zijn bijnaam ‘Vangnethurai’ niet voor niets heeft gekregen. Door een bal hoog over het vangnet te knallen. Welkom terug Stevie! AZSV kwam er nog maar sporadisch uit. Bij hen was de koek al lang op. Toch moest Gerjo nog een keer handelend optreden, anders was het leed nog groter geweest.
Een slechte generale dus. Beginnen met een verliespartij. Het kwam bij mij wel een beetje vreemd binnen, moet ik eerlijk bekennen. Na al die mooie successen van vorig seizoen. Maar ja, that’s life. En wat zegt het spreekwoord ook al weer, over een slechte generale? Juist. Laten we daar maar aan vasthouden dan. Alvast een fijn Volksfeest. Tot over twee weken.
OPeee
