Kampioensaspiraties van de jonge helden nu al de ijskast in?

Nee toch zeker? Na drie wedstrijden al? En na het aan perfectie grenzende optreden van vorige week? De druiven waren gisterenmiddag na 90 minuten knokken tegen Haaksbergen 4 op Sportpark Jaspers in ieder geval zuur. Heel zuur. Okee, het was een sterke tegenstander, maar hier had niet van verloren hoeven worden.

Vooraf werd nog eens op het belang van deze wedstrijd gewezen. Om kampioen te worden moet je zeker van je directe concurrenten winnen. Dat zijn zes-punten-wedstrijden. En volgens mij stonden alle neuzen ook wel de goed kant op. Het begin sloot namelijk feilloos aan op de wedstrijd van vorige week. Na wat aftasten trokken de jonge helden het initiatief naar zich toe. Buiten een poging van de groen-witte gasten was het eerste half uur voor FCW. Het eerste schot van Ruben Obbink ging nog over, maar daarna was het snel raak. Een prima dieptepass van Dion Olbach – zijn commentaar achteraf: “Ik deed maar wat jongens.” – werd door Wessel Lammers ietwat slap ingeschoten. Toch was zijn schot de blunderende keeper nog te machtig: 1-0. Niet veel later had Wessel broertje Berend moeten bedienen in plaats van voor eigen succes te gaan. Dat had gegarandeerd de 2-0 betekend. Ruben Obbink loste een tweede schot, maar nu was de keeper wel wakker.

Ruim tien minuten voor rust moest een speler van Haaksbergen met geel even naar de kant. Maar het waren juist de gasten die hier van profiteerden. In no time stond het na slordig uitverdedigen van nota bene aanvoerder Jelle Groen gelijk: 1-1. Volkomen onnodig weer. En het had in die korte tijd ook zomaar 1-4 kunnen staan. Haaksbergen was echter niet secuur in de afronding en gelukkig voor FCW stond Tim Overbeek op de lijn. Hij keepte weer een dijk van een wedstrijd. Wat was er aan de hand? Opeens ging alles fout.

Na rust bleek het lek nog niet boven te zijn. Met twee verse krachten er in – wat heet vers, als je twee uurtjes geslapen hebt! – ging het niet veel beter. Er werd geknokt hoor, voor iedere meter, maar de jonge helden speelden veel te onnauwkeurig. Ook ging alles door het midden. En daar was het al zo druk. Meer over de zijkanten was misschien beter geweest. Nu bleef Haaksbergen simpel overeind. Het kwam zelfs verdiend op voorsprong. De achterhoede van FCW hield weer eens open huis: 1-2. “Sesam, open u”! Het laatste part van de wedstrijd gaven de jonge helden nog eens vol gas. Maar dat ging heel chaotisch. Als een kip zonder kop rende men soms naar voren. Echt overleg was er niet. Een inzet werd nog wel van de lijn gehaald en een kopbal van Bart de Jong trof vlak voor tijd nog de paal. Maar meer zat er niet in.

Niks, noppes, nada! Nul punten. En een dure les. Coach Peter de Smidt zal balen. En z’n maatje Henk Redeker met hem. Aankomende week maar weer eens kijken wat de training brengt. Hopelijk is iedereen zaterdag weer bij de les. Vosseveld 2 uit. En hopelijk denkt iedereen daar vrijdagavond al aan. Dat scheelt een slok op een borrel (toepasselijke woordspeling) denk ik.

OPeee