Over het algemeen ben ik best positief over het optreden van de leidsmannen, die op de velden hun wedstrijdjes fluiten. Deze keer lukt me dat echter niet. De gebeurtenissen van gisterenmiddag blijven me maar bezighouden. Zelfs na een nachtje slapen ben ik mijn ergernis nog steeds niet de baas.

Het is nog maar een aantal weken geleden: de week van de scheidsrechter. Ze werden massaal in het zonnetje gezet. Een prima initiatief. Want laten we blij zijn dat ze er zijn. Maar bij de man die gisteren tijdens het duel van de jonge helden de leiding had, is dat duidelijk te ver gegaan. De beste baas heeft een flinke zonnesteek opgelopen. En die kwaal is hij duidelijk nog niet te boven. Man man man, wat een drama! Bijna alles wat de thuisploeg deed liet hij of doorgaan, of zag hij niet, of hoorde hij niet. Maar kwam één van de jonge helden iets feller in of werd er wat geroepen, dan was het vuiltje in zijn ogen opeens verdwenen. Dan plopten zijn oren opeens open.

En denk nou niet dat ik als pro-jonge helden een slecht verliezer ben. Integendeel. Twee weken geleden kregen ze bij HSC ’21 ook klop, maar toen had ik er vrede mee. Alle lof voor die jongens toen. Ze waren fel en ging er vol voor. Maar wel op een faire manier. Zo niet de groenwitte zebra’s gisteren. Enkelhakkers en kniezagers, dat waren het. Maar eerlijk gezegd neem ik het die spelers nog niet eens kwalijk. Als je het voetbalintellect hebt van een doperwt, weet je niet beter. Kan je alleen maar dat. Een paar uitzonderingen daargelaten natuurlijk. De scheidsrechter had moeten optreden. Hij had de jonge helden na weer eens onbesuisd inkomen van een scheermes in bescherming moeten nemen. Niet alleen maar roepen "ik geef toch voordeel", maar ook naderhand iemand corrigerend en vermanend toespreken. Nu bleef het bij het gemene af. Nu moest men springen voor zijn leven. Een paar jonge helden zei de bal maar snel af te spelen, om zo een rotschop te voorkomen. Ook aanvoerder Jelle Groen ergerde zich groen en geel. Hij ging met een rood aangelopen kop tot drie keer toe verhaal halen bij de man in het blauw, maar het hielp niets. Waar zijn we dan mee bezig jongens! Nee, mijnheer Sloot. Dit was niet uw beste optreden. Ik hoop niet dat er aspirant-scheidsrechters aan de kant stonden. Een slechter voorbeeld geven was niet mogelijk.

Ik hoorde naderhand dat de jonge helden in de rust voor de keuze werden gesteld, meegaan met het hakken en zagen of proberen voetballend tot een oplossing te komen. Dat laatste kreeg de voorkeur. En dat ging niet eens slecht. Ze hadden zelfs dikke pech. Drie keer werd de lat geraakt, één keer de paal en ook stond de keeper nog een paar keer in de weg. En uiteraard werd een zuivere handsbal binnen de zestien weggewuifd. Een volleyballer aan het net had de bal niet beter kunnen blokken. De Lumberjacks daarentegen werden niet echt meer gevaarlijk. Ze knalden halverwege nog wel de 3-0 binnen. Een zondagsschot, van 25 meter in de winkelhaak. Een schitterend doelpunt, eerlijk is eerlijk. De 4-0 eindstand vlak voor tijd uit een counter was voor de statistieken. 

Laat ik toch nog enigszins positief afsluiten. Gelukkig is iedereen heel gebleven. En kunnen we morgen allemaal weer gezond en wel aan de studie / aan het werk.

OPeee