Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je iets meemaakt waarvan je denkt, dat heb ik al eens meegemaakt? En in een flits beleef je het dan weer. Op een zonovergoten Sportpark Jaspers had ik vandaag ook zo’n déjà-vu. Want daar heb ik het natuurlijk over. Bijna een jaar geleden kregen de ons zo geliefde jonge helden onterecht klop van de blauw-gestreepten uit Eibergen. Met 1-2 gingen ze de bietenbrug op. Ondanks beter te zijn. Hedenmiddag was het niet anders. Helaas.

Het begin was niet onaardig. De opdracht was de tegenstander met flink wat pressie op eigen helft vast te zetten. En dat leek goed te gaan. De jonge helden kregen veel meer kansen. Zeker in de eerste helft. Na vijf minuten kegelde jeugdspeler Mart Grevers een vrije trap van een metertje of dertig tegen de lat. Tjonge jonge, wat een kracht heeft dat broekie in de benen. Volgens mij trilt het alluuluumilium nu nog na, zo knoeperdhard was dat schot. Ook Jelle Krooshof deed een poging, maar de bal zeilde rakelings langs de kruising. FC Eibergen hield in die fase alleen maar tegen. Toch kwamen zij op voorsprong. Uit een hoekschop liep nestor Henk slim weg uit de dekking. En tegendraads kopte hij de 0-1 binnen. Een prachtig doelpunt. Eerlijk is eerlijk. “Spring dan verdorie ook mee”, werd er vanuit de dug-out geroepen. Daar had men wel een punt. Ze weten het allemaal wel, maar tussen weten en doen… Op een kwart van de wedstrijd werd het allemaal nog erger. Volledig vrijstaand verdubbelde de rechtsbuiten de score: 0-2. Gelukkig bleven de jonge helden daarna knokken. En dat resulteerde in kansen. Een knal van Berend Lammers, die weer een beetje uit een vormcrisis lijkt te kruipen, ging over. Vervolgens prikte de mee opgekomen back Roy Oonk de bal maar net naast. Niet veel later een vrije trap. Net buiten de zestien, iets links van het doel. Een klusje voor Berend Lammers. Perfect krulde hij de bal over de muur richting de kruising. Helaas kreeg de keeper er nog een paar vingers achter. Toch werd de aanvalsdrift beloond. Met een individuele actie bracht Ruben Obbink de spanning terug: 1-2. Dat is de ommekeer, dachten de trouwe fans. Nu gaat het goed komen. Zeker toen Mart Grevers een vrije trap mocht nemen. Weer net buiten de zestien, nu iets rechts van het doel. En weer trof hij de lat. Dit keer de onderkant. En 100% zeker ACHTER de doellijn stuiterde de kogel weer het veld in! Maar scheidsrechter Nalovic gebaarde doorspelen. Hij had het niet gezien, zei hij later. Tja, jammer. Maar wel zuur.

Na de thee probeerden de jonge helden de draad weer op te pakken. Maar het ging allemaal wat stroever. Er was wel veel strijd hoor. En inzet ook. Maar veel te weinig rust aan de bal. Ook de eindpass was vaak onnauwkeurig. Veel kansen kwamen er dan ook niet meer. En kwam men er een keertje bijna door, dan roeide ausputzer Onno, de blonde Germaan, de bal wel weg. Als een rots in de branding waakte hij over zijn verdediging. Wel nodig ook, want zowel voorstopper als keeper liep het dun door de broek. Hoogspanning denk ik. Foei, wat gingen die twee tekeer! Behalve tegenhouden kwam FC Eibergen er ook een paar keer gevaarlijk uit. En ze scoorden zelfs nog. Gelukkig keurde de scheids die treffer af wegens (vermeend) buitenspel.

Zo bleef het spannend. Maar gescoord werd er niet meer. Kan ook niet hè. Anders was mijn déjà vu een leugen geweest. Zo blijft het altijd lekker voetballen tegen die lui uit Eibergen. Alleen gaan zij telkens met drie punten naar huis. Grrr…

OPeee