Ja, u leest het goed….. 6-1. Het massaal toegestroomde publiek – ik hoorde dat de toegangswegen naar Winterswijk rond twaalven he-le-maal vast zaten – kreeg van de jonge helden de laatste wedstrijd van het seizoen een wervelende voetbalshow voorgeschoteld. Heerlijk om op die manier het seizoen af te sluiten.

Door privéomstandigheden heb ik de eerste helft helaas gemist. Volgens trainer Alfred Schreurs was het begin een beetje slap. Hier lagen vast de zenuwen aan ten grondslag, want het was wederom het machtige hoofdveld waarop acte de préséance werd gegeven. En de vorige keer ging dat akelig mis (zie 29/03 tegen AZSV 13). Na tien minuten kwamen de jonge helden los. Uit een voorzet volleerde Yaniek van der Stoep de bal “in één tijd” in het dak van het doel: 1-0. Mooi gedaan. Het bleek zijn eerste doelpunt in twee jaar. Veel te weinig natuurlijk, voor zo’n klasse voetballer. Ik ben dan ook diep diep diep teleurgesteld Yaniek, dat moet volgend jaar beter. Na een half uur was het de beurt aan Dion Olbach. Met een van richting veranderd schot verdubbelde hij de score: 2-0. Daarna had die laatste stand nog wel een keer verdubbeld kunnen (lees: moeten) worden, maar diverse grote kansen werden niet benut. De inzet was wel okay, aldus materiaalman Henk Redeker.

In de tweede helft maakte Berend Lammers er al gauw 3-0 van. Dit na een werkelijk weergaloze pass van Dion Olbach. Die daarna prompt om een wissel vroeg. Natuurlijk, gewisseld worden op je hoogtepunt. Zo hoort het. Hij nam direct plaats in de dug-out. Lekker knus naast z’n vriendinnetje. Prachtig! Wat een gevoel voor show. Dat wil het publiek zien. U vraagt zich wellicht af of de gasten uit Gelselaar dan helemaal niets terugdeden. Nou, nee dus. Totdat hun rechtermiddenvelder dacht, ik doe eens gek, ik schiet gewoon op doel. Van 40 meter. Keeper Wessel Beijers schrok zich rot toen de bal over hem heen zeilde: 3-1. Maar veel meer kon men niet inbrengen. Ze vonden het allang gaaf dat hun naam inclusief foto bij een wissel op het grote scorebord verscheen. Nee, het was louter FC Winterswijk wat de klok sloeg. Het 29.485 duizendkoppige publiek bleek niet voor niets te zijn gekomen. De ene na de andere mooie aanval werd op de mat gelegd. Na een schitterende passeerbeweging schoot Daan de Smidt van net buiten de zestien met veel effect op de paal. Een poging van Wiljan Schreurs ging alleen voor de keeper maar net naast. Ook Daniël van Rienen kreeg nog een paar dotten van kansen. Kan gebeuren Daniël. Het was tenslotte Wiljan Schreurs die de marge weer op drie bracht. Tot drie maal toe in tien seconden vuurde hij op het vijandelijke doel. Uiteindelijk moest de dappere keeper het hoofd buigen: 4-1. De finale was helemaal voor Wessel Lammers. Eerst maakte hij er na een puike één-twee met Wiljan Schreurs knap 5-1 van. Vervolgens, na een mooie actie en een perfecte voorzet op maat van Daan de Smidt, zorgde hij voor de 6-1 slotstand. Aan het glunderende gezicht van vader Henk te zien denk ik dat-ie wel weer een kleine zakgeldverhoging zal krijgen.

Dat was het dan. Nog een toernooitje en een barbecue met de sponsor, maar dan is het “schluss”. Ik wil de jonge helden bedanken voor hun inzet. Voor hun passie ook. Iedere zaterdag weer. Ik heb van jullie genoten. En ik denk velen met mij. Natuurlijk worden er fouten gemaakt. Maar daar leren jullie van. Volgend jaar gaat het beter. Zeker weten. De gezelligheid heeft er gelukkig niet onder geleden. Tot volgend jaar!

OPeee