Wat een lekkere pot voetbal hebben we vanmorgen gezien!
Onze stoere E3-kerels tegen die knapen van D3. Voor de supporters een koude ochtend met hartverwarmend voetbal, gelukkig!
Het was voor D3 wel even wennen om tegen 'die kleintjes' te spelen en ze merkten al gauw dat de E3 er fanatiek tegenaan ging.
De volgorde van de doelpunten ben ik enigszins kwijt en hopelijk noem ik wel alle doelpuntenmakers, er werd ook zoveel gescoord!

In de eerste helft boden we prima partij en werden er mooie duels uitgevochten. Door fanatiek te storen en goed positiespel kwamen we zelfs op een 3-1 voorsprong! De eerste goal werd gemaakt door Collin die er als de kippen bij was om een voorzet in te glijden. De tweede goal werd gemaakt door Tim, nadat Jesse met een prachtige actie op de achterlijn de bal 'panklaar' had gelegd. Voor het derde doelpunt, van Lyon, moeten we even de tijd nemen, zo mooi was die. D3 wilde de bal uitverdedigen, na een aanval van ons. De bal die uit de verdediging van D3 werd getrapt belandde bij Lyon, zo'n 20 meter van het doel. Lyon keek even op, zag dat de keeper iets te ver uit zijn doel stond en met een prachtige bekeken trap lobte hij de bal in de verre hoek. Het mooiste doelpunt van de wedstrijd was een feit! Daarna vond D3 het wel even welletjes en in korte tijd kwam zij weer langszij. De ruststand was dan ook 3-3.

Mooi om te zien hoe Lyon en zijn broer Indy uit D3 duels uitvochten. Voor papa langs de kant (coach/vader van Indy en supporter/vader van Lyon) was het een wedstrijd waarin zich ongetwijfeld veel emoties afspeelden: moest hij nu lachen (als de bekende boer met kiespijn) als E3 op voorsprong kwam tegen zijn D3? Of moest hij zijn jongens van D3 aanwijzingen geven zodat zij zouden winnen?...

Na de pauze kwam D3 het beste uit de startblokken. Ze liepen uit naar een 6-3 voorsprong. Langs de kant hadden de supporters van E3 al bijna vrede met deze uitslag toen de jongens van E3 daar toch anders over begonnen te denken.Via doelpunten van Jesse (2x) en Jip wisten onze E3-boys uiteindelijk toch een zeer verdiend gelijkspel uit het vuur te slepen! Toen kwam het aan op de strafschoppen. Normaal gesproken een leuk en ontspannen afsluitertje van de wedstrijd, nu was het bepalend wie uiteindelijk de echte winnaar van dit duel zou worden. na vele benutte en enkele gemiste strafschoppen bleef ook hier de strijd onbeslist! Een zucht van verlichting voor Gillis, de vader van Lyon en Indy: daar kon hij mee thuiskomen!

Jongens, bedankt weer voor een mooie pot!

Groet!
André