De broedertwist tussen oud en jong binnen FC Winterswijk werd vooraf al breed aangekondigd. Ook de letterkrant boven de ingang van Sportpark Jaspers maakte de toeschouwers gisterenmiddag attent op deze klassieker. Hoezo belangrijk! Het zou een mooie, spannende wedstrijd worden. Waarbij dit keer de jonge helden aan het langste eind trokken. Ik zag dan ook alleen maar blije gezichten bij de spelers en leiding. Ze sloegen elkaar tevreden op de schouders. De duimen gingen omhoog. Ook grensrechter Henk Redeker glom van trots. Na vorig seizoen de onderlinge tweestrijd met de oudjes twee keer te hebben verloren, ging het nu goed. Toch zag ik ook opluchting. Het ging allemaal niet vanzelf. Nee, de mannen van coach Henk Graaskamp boden prima weerstand. En ze hadden overal gezien zeker een doelpunt verdiend.

Al binnen vijf minuten moest gastkeeper Gerjo Wiggers handelend optreden. Met een prima save werkte hij een afstandsschot tot hoekschop. Klasse Gerjo! De jonge helden waren het eerste kwart van de wedstrijd zoekende naar openingen. Maar dat ging in een veel te laag tempo. De oudjes konden het makkelijk bijsloffen. Alleen een halve omhaal van Dion Olbach (over) en een inzet van Daan de Smidt (te zacht) zorgden voor wat gevaar. Maar na wat kleine omzettingen ging het beter lopen. Uit twee mooie aanvallen knalde Ruben Obbink rakelings over en poeierde Bart de Jong net naast. Het was Mart Grevers die tenslotte de openingsgoal inleidde. Met een werkelijk weergaloze actie op een vierkante meter stuurde hij zijn vroegere trainer Ronald Hietkamp het bos in en gaf vervolgens prima voor. De inlopende Steven Thangathurai haalde verwoestend uit: 0-1. Als daarna keeper Rob Bartelink niet dat had gedaan waarvoor hij er stond, had het met de rust al 0-4 gestaan. Rob pareerde de schoten van Wessel Lammers (2x), Mart Grevers en Jelle Groen vakkundig.

Het eerste deel van het tweede bedrijf eenzelfde beeld. De jonge helden bleven het probeerden. Ze liepen zich het apezuur. Op zoek naar de bevrijdende tweede treffer. Er werd gestreden om elke meter. Maar de krachtpatsers van het vijfde gaven niet op en gingen tot het randje. Af en toe moest de perfect fluitende Rocco Nalovic vermanend optreden, maar door de bank genomen was het een sportieve pot. Stevig, maar fair. Toch kregen ook de oudjes mogelijkheden. Marco Klomps liet zijn gave traptechniek zien. Hij kegelde de bal van een kleine dertig meter op de lat. Dat was een waarschuwing. Niet veel later kon Steven Kolkman tot twee keer toe net niet krachtig genoeg afdrukken, waarna Gerjo Wiggers met de vingertoppen redding kon brengen. De gelijkmaker hing in de lucht. Maar ja, daar koop je niks voor. Hij moet er wel in! En dat gebeurde uiteindelijk ook, maar aan de andere kant. Berend Lammers had op rechts de vrijheid gevonden en wilde de volledig vrijstaande Daniël van Rienen bedienen. In een ultieme poging verhinderde Ronald Hietkamp dat. Heel ongelukkig gleed hij de bal in eigen doel: 0-2. Wat zal die man slecht geslapen hebben vannacht. Daarna was het gedaan natuurlijk. De jonge helden speelden de tijd vol. En de oudjes drongen niet meer aan.

Naderhand werd in de kantine de derde helft “gespeeld”. Rond een paar lange tafels, gebroederlijk bij elkaar. En zo hoort het! Uiteraard met de nodige biertjes. Haha..!! Die zullen nooit ontbreken. Wat er ook gebeurt!

OPeee