De uitwedstrijd tegen Vogido 2 zaterdagmiddag was er niet eentje uit de doos ‘dat doen we eventjes’. De ploeg uit Enschede heeft een paar heel behoorlijke, technisch vaardige spelers in hun midden. Aangevuld met kerels met een flinke dosis inzet en agressiviteit. In de juiste zin van het woord. Tel daarbij op een keeper van heb ik jou daar en je hebt een team dat staat. Daarvan winnen is absoluut geen sinecure. Toch is het De Jonge Helden wel degelijk gelukt. Een knappe prestatie.
Het duel begon kalm. Van beide kanten was het aftasten geblazen. Vogido had licht een overwicht, maar heel gevaarlijk werd het niet. Halverwege de eerste helft nam FC Winterswijk de wedstrijd over. En dat leidde direct tot kansen. Een gedrukt schot van Tibor van de Linde werd met wat kunst- en vliegwerk gekeerd door de keeper. En ook op een streep van Rutger Weekhout had hij een antwoord. Tenslotte was de inzet van Wessel Lammers hem te machtig: 0-1. Even later leidde knullig balverlies van Jelmer Timpert tot de gelijkmaker: 1-1. De thuisploeg schakelde een tandje bij en kreeg meer mogelijkheden. Maar de van een peesblessure herstellende Iron-Jan Nieuwenhuis redde een paar keer uitstekend. Zijn commentaar op zijn verrassend snelle terugkeer was typerend: “Ja, de fysio wilde half december beginnen met wat oefeningen. Da’s veel te laat, zei ik. Zaterdag moet ik er staan.” Wat een klasbak hè.
Na rust liet coach De Smidt zijn Jonge Helden iets anders spelen. Door een 4-4-2-opstelling creëerde hij meer grip op het middenveld. Een ander beoogd voordeel was dat de snelle Sebastiaan de Vries voorin meer ruimte kreeg om zijn acties te maken. Ook Tibor kon van die ruimte profiteren. Al gauw wierp het idee zijn vruchten af. Met rugnummer 14 geloofde de van Zaterdag 6 geleende Teun Aarnink in een te zachte terugspeelbal van de Vogido-defensie. Al glijdend bikkelde de ’youngster’ de bal over de doellijn: 1-2. Nooit heb ik iemand na een score zo blij juichend zien terugrennen naar zijn eigen helft. Daar kunnen De Jonge Helden nog wat van leren. Tien minuten later zorgde Wessel met zijn tweede ook nog voor 1-3. Prachtig. Ook Sebastiaan en Tibor hadden een doelpunt op de schoen. Maar ja, die keeper hè… Teun jr. had zich trouwens onsterfelijk kunnen maken, als hij de afgemeten voorzet van Teun ‘de benen’ Koldeweij had afgemaakt. Helaas werd zijn volley door wederom die geweldige sluitpost tot hoekschop verwerkt.
Vlak voor tijd werd het toch nog even spannend. Vogido bleef namelijk doorgaan. Uit een hoekschop werd de bal door de mee opgekomen lange voorstopper van Vogido van vijf meter binnengekopt: 2-3. Die had echt voor Iron-Jan moeten zijn. Gelukkig maakte hij met een prima save in de slotminuut zijn foutje goed.
Zo bleef de 2-3 op het scorebord. En dus zag ik twee blije gezichten na afloop bij de leiding van De Jonge Helden. Ze draaien lekker bovenin mee. De ploeg heeft een paar heel behoorlijke, technisch vaardige spelers in hun midden. Aangevuld met kerels met een flinke dosis inzet en agressiviteit. In de juiste zin van het woord. Tel daarbij op een keeper van heb ik jou daar en je hebt een team dat staat. Daarvan winnen is dan absoluut geen sinecure. Hé, waar heb ik die tekst meer gelezen?
OPeee
