HOPPAAA!!! De zevende zege op rij!

O nee… oeps… foutje ;-(

Na zes mooie overwinningen op rij liepen de jonge helden vanmiddag tegen een nederlaag op. En die was dik verdiend. Een zeer sterk opererend FC Eibergen legde de druk er vanaf de eerste minuut op. Even tijd om de bal aan te nemen was er bijna niet bij. Daarnaast waren de gasten een stukkie scherper in de afronding.

Ik zag coach De Smidt vooraf nog gniffelen. Nestor Henk Klumper ontbrak bij de tegenstander. De man die altijd zo verdomd lastig is. Maar het lachen zal hem gauw zijn vergaan, want ook diens vervanger Guido van Lieshout was een lastpak eerste klas. Een doorn in het oog van de verdedigers. Hij was sterk aan de bal, had oog voor zijn medespelers en kon nog scoren ook. En hoe! Maar daarover later meer.

Al binnen tien minuten was het raak. Een weggevertje. Of zeg maar gerust een ‘Viergevertje’. Refererend aan de ietwat lucky goal van Ajax tegen Schalke 04. De bal klutste tegen een verkeerd been en rolde zo het doel in: 0-1. Daarna zag ik een eerste helft met kansen over en weer. Zo schoot en kopte Jelle Krooshof namens FC Winterswijk net naast. Een knal van heel ver van Bart de Jong was een prooi voor de keeper. En Berend Lammers kon een foutieve terugspeelbal niet langs diezelfde sta-in-de-weg krijgen. Maar ook FC Eibergen had kunnen scoren. Na een mooie aanval stond men plots voor Tim Overbeek. Maar hij wierp zich voor de bal en had hem! En Ramy Abou Shady probeerde het met een omhaal, maar hij raakte slechts lucht. Ik weet niet of het “Oeoeoehhh!!!” van de bank nou oprecht of wellicht toch cynisch bedoeld was…

Na rust probeerden de jonge helden het opnieuw. Echter was de passing in veel gevallen niet goed. Zo leidde slordig balverlies bijna tot de 0-2. De inzet ging voorbij het doel. Net als een kanonskogel van één van de middenvelders van de blauw gestreepte grizzly’s. Kort daarop weer twee grote kansen, gevolgd door twee dito reddingen van keeper Tim. Wat een klasbak is dat toch ook! Een derde keer werd hij echter op waarde geklopt. Het was de al genoemde Guido die teamgenoot Ramy voordeed hoe je een omhaal doeltreffend afrondt: 0-2. Een wonderschone treffer!

Maar de jonge helden gaven zich nog niet gewonnen. Met veel strijd zocht men het vijandelijke doel op. En er kwamen inderdaad kansjes. Met de nadruk op ‘jes’. Maar het was het allemaal net niet. Ook aan hun geliefde spelletje kwam men niet toe. Nee, daarvoor zat de tegenstander er te veel bovenop. En zo bloedde de wedstrijd langzaam dood. Vlak voor tijd knalde Wessel Lammers uit een strakke voorzet van broer Berend nog wel snoeihard onderkantje lat binnen: 1-2. Maar het was te laat. In de slotseconde deelde Guido de genadeklap uit: 1-3.

Verloren dus. Maar van een tegenstander die zeer scherp was. Die de jonge helden geen moment in hun spel liet komen. Die dat deed wat er moest gebeuren. En zo keerde zij met drie punten huiswaarts. Om daar nestor Henk het goede nieuws te brengen.

OPeee