28-05
26-05-2018: Blauw Wit '66 5 - FC Winterswijk 4 (zat)

Zaterdagmiddag werkten de jonge helden in Holten de laatste competitiewedstrijd van het seizoen af. Om des keizers baard. Want of je nou tweede of derde wordt, dat maakt niet uit toch? Nou, echt wel. Bij coach Peter de Smidt zit het mislopen van het kampioenschap nog behoorlijk hoog. En zijn maatje Henk Redeker zal er niet anders over denken. Dus er moest gewonnen worden! En gewonnen werd er! En hoe!
De start was allerminst vlekkeloos. Na het feestje van Bat de Jong drie weken terug was het nu na het feestje van Wiljan Schreurs weer raak. Bij het vertrek op Sportpark Jaspers ontbrak Jelle Groen. De aanvoerder. Hij schrok wakker, bijna anderhalf uur later. En met een dikke kater. Oeps… die speelt met vuur denk ik. Wel moet hem worden nagegeven dat hij direct in de auto sprong om de tweede helft nog van nut te kunnen zijn. Alhoewel, met tien jonge helden was de klus ook wel geklaard.
Al vrij vlot was het vlotte combinatiespel van de jonge helden in combinatie met de hoge temperatuur de gastheren te machtig. En ook het grote leeftijdsverschil speelde een rol. Na vijf minuten soleerde Berend Lammers door de defensie en was het raak: 0-1. Niet veel later mocht Jelle Krooshof van elf meter aanleggen, na vasthouden van Sebastiaan de Vries. Kroos faalde niet: 0-2. Sebastiaan had het rijk alleen toen hij na zo’n 20 minuten een balletje breed kreeg van Berend. Simpel schoof hij de bal over de doellijn: 0-3. Op het halve uur kwamen de blauwwitten ook maar eens voor het doel van Iron-Jan Nieuwenhuis kijken. Maar zonder gevaar. Een schot ging ruim over en een hoekschop zeilde voorlangs. Nee, de jonge helden waren vele malen beter. Ondanks het ‘gezoepte’ van de avond ervoor. Met een intikker van een alerte Yaniek van der Stoep – die tellen ook Yanus – werd de ruststand bepaald: 0-4.
Na de welkome rust liet Iron-Jan van zich spreken. Zowel positief als negatief. Laat ik met het laatste beginnen. Om de minst gepasseerde doelman van de competitie te worden, moet je natuurlijk wel goed communiceren met de mensen voor je. Dat ging niet helemaal goed. En dat betekende twee tegentreffers voor ‘Eieren-Jan’. Positief was wel dat hij, nadat Berend onderuit was geschoffeld, vanaf de stip zijn collega-doelman kansloos liet: 1-6. Even daarvoor had ook Jelmer Timpert een pingel binnen geschoten (de 1-5). De man van de wedstrijd tekende vervolgens voor de 1-7. Met een solo, nog fraaier dan in de eerste helft, met daarin een lichaamsschijnbeweging, man zo mooi, poeierde Berend zijn tweede tegen de touwen. Wat een beauty! “Zeker uit Zaterdag 1”, vroeg de perfect fluitende leidsman later.
Invaller Wessel Lammers viel in eerste instantie alleen maar op door buitenspel te lopen. Zeker een keer of vijf ging het mis. Het zal aan zijn ogen hebben gelegen. Een uur in de auto met de airco vol op je snuit heeft gevolgen. Toen hij na de drinkpauze een blindengeleidehond kreeg toegewezen ging het beter. Broer Berend gaf hem een niet te missen kans. En dat deed Bello ook niet: 1-8. Daarna ging het gas eraf. En iedereen liep naar voren om een goaltje mee te pikken. Grote gaten achterin dus. Met als gevolg: 2-8 en 3-8. En er hadden er nog wel twee in kunnen vliegen. Tja…
Helaas geen minst gepasseerde doelman dus. Maar met 115 doelpunten wel het meest scorende team. En een welverdiende tweede plek! Daar kan je trots op zijn!
OPeee