Vielen vorige week de doelpunten nog als rijpe appeltjes van een boom, vanmorgen was dat niet het geval. Pas na de ranja kon er gejuicht worden. De mannetjes van E7 hadden aan Ruurlo een sterke tegenstander. Maar Harold en Marko hadden de mannetjes prima geïnstrueerd. En onder aanvoering van Sem trokken ze vol ten strijde.

Neem nou Jazeah. Die had volgens mij nieuwe Duracell batterijen in zijn lijf. Want hij was overal te vinden op het veld. En met de turbo aan liep hij elk gaatje dicht. Maar niet alleen hij hoor. Wat te denken van Thomas. Ook die buffelde er vrolijk op los. Voorin konden de mannetjes van E7 het doel maar moeilijk vinden. Oorzaak waren de sterke verdedigers van de thuisploeg. En dan met name een lange meid. Zij dwong het nodige respect af bij onze jongens. Een snoeihard ingeschoten vrije schop van Twan had net niet het nodige geluk. Via de keeper en de lat ging zijn kogel over. Ook Sybren had pech. Hij scoorde wel, maar zijn goal werd wegens hands afgekeurd. Terecht. Zuur waren de druiven toen de thuisploeg ietwat fortuinlijk de score opende. Uit een hoekschop kwam de bal in de kluts. En tussen vele benen was het tenslotte een Ruurlo's been dat Renzo kansloos liet: 1-0. Maar direct vanaf de aftrap was het Rick die met een droge schuiver voor de gelijkmaker zorgde: 1-1. Wat volgde was een spannend spel. Beide teams waren aan elkaar gewaagd. Kansen waren er over en weer. Maar de beide keepers blonken uit. Zo greep Renzo tot drie keer toe uitstekend in. Hij lief zich niet foppen door de getructe Ruurlose aanvallers. Tenslotte was het Take die zich tot matchwinnaar kroonde. Na een mooie passeerbeweging poeierde hij de bal laag in de hoek: 1-2.

Goed gedaan jongens! Weer drie punten. Volgende week gaat DEO thuis over de knie. Zeker weten.

OPeee