Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst!
Dat de jeugdopleiding van FC Winterswijk uitstekend werk aflevert, daarvan maakte ik gisteren in mijn aankondiging voor de wedstrijd van vanmiddag al melding. Alle lof voor Wim van Zeist en zijn volgelingen. Met name op technisch en tactisch gebied is de jeugd met sprongen vooruit gegaan. Dat ondervonden de jonge helden van FCW Zaterdag 4 ook tijdens een oefenpotje tegen de knapen van JO19-2. Het team moest het hoofd buigen voor de equipe van Johnny Rutgers.
De eerste helft ging het allemaal nog wel. Met de inbreng van Loek den Hartog, Ties Ruesink, Tim Stemerdink en later Chesron Tetelepta werden de gelederen aardig gesloten gehouden. Hun inbreng was gewenst, omdat een groot deel van de selectie van Peter de Smidt, zoals dat zo mooi heet, ‘andere verplichtingen’ had. Tuurlijk….. Nog in winterslaap zal je bedoelen! Maar goed, het ging dus niet slecht. De opdracht was het speelveld klein te maken door de jonkies te laten komen. Op die manier hadden de behendige knapen minder ruimte om hun kunsten te vertonen. Resultaat was een optisch sterker JO19-2. Ze deden hun stinkende best, maar de tactiek van de jonge helden leek te werken. Een aantal mogelijkheden kwamen er wel. Het vizier stond echter, net als vorige week tegen Zaterdag 2, niet op scherp. Nog niet.
De jonge helden beperkten zich niet tot verdedigen alleen. Ook zij kregen kansen. Zo vond Daan de Smidt keeper Merijn Hijink op zijn pad en poeierde Chesron Tetelepta voorlangs. Toch viel de openingstreffer nog voor rust. Na een afgeslagen aanval stonden de jeugdige knapen in no time – tjonge jonge, wat een acceleratie! – voor Iron-Jan Nieuwenhuis. Tijmen Wassink haalde de trekker over: 1-0.
Na de rust hadden beide coaches een conceptwijziging doorgevoerd. En het werd snel duidelijk wie zich daarin had vergist. Door met drie aanvallers te spelen en het speelveld goed breed te houden, trok JO19-2 de verdediging van de jonge helden uit elkaar. Terwijl die laatsten juist wat van het doel af probeerden te verdedigen. Om de druk wat te verplaatsen. Een pijnlijke misrekening. Gestaag liep de score via Tijmen Wassink, Jelmer van der Stoep, weer Tijmen Wassink en Simon Kruisselbrink op naar 5-0. En die had nog veel hoger kunnen oplopen. Ware het niet dat het vizier….. bla bla bla….. Je kent het wel, het bekende verhaal.
Hadden de jonge helden dan helemaal niets meer in te brengen? Jawel hoor. Daniël van Rienen, Tibor van de Linde en Berend Lammers ontbeerden echter het nodige geluk. Alleen Chesron Tetelepta proefde nog de zoete smaak van het maken van een doelpunt. Met een bekeken lob redde hij de eer: 5-1. Ook Daan de Smidt had nog kunnen, nee moeten scoren. Hij koos twee keer voor zijn favoriete rechter, daar waar een uithaal met zijn chocoladebeen wellicht meer resultaat had gehad. Daarna hield de prima fluitende Bryan van Leeuwen het voor gezien.
Vanmiddag dus getuige geweest van wat een gedegen opleiding kan doen. Vroeger had je nog wel een kans, met hard werken, ‘de rugge krom’ en 110% inzet. Heden ten dage komt daar wat meer bij kijken om de drie punten binnen te slepen. Een leerzame oefening dus. Nog twee trainingen te gaan voor het weer ‘om het eggie’ gaat. Zaterdag 3 februari, Sportpark Jaspers, 13.00 uur: FC Eibergen 4!
OPeee
