Maandenlang was Covid 19 de enige tegenstander van De Jonge Helden van FC Winterswijk. Een onzichtbare en niet te onderschatten tegenstander. Eentje die maar moeilijk te bestrijden is. En eentje die je zomaar bij de strot kan grijpen. Maar afgelopen zaterdag was de dag dat ze zich wisten te ontdoen van deze verstikkende vijand. Niet dat het gevaar helemaal geweken is, dat allerminst. De regels dienen nog steeds in acht te worden genomen. Maar er is weer wat lucht. Op Sportpark Jaspers troffen ze het 2e team - of was het nou het 3e? - van de in 1996 opgerichte Achilles Juliana Combinatie uit Losser. Eindelijk weer een echt zichtbare tegenstander. Alhoewel je bij het zien van hun tenue direct de ogen wilde sluiten: een groen shirt, een blauwe broek en rode kousen. Wie dat heeft verzonnen…
De wedstrijd had een hoog amusementsgehalte. Ik zag aardige combinaties, fraaie doelpunten, veel onzorgvuldigheden ook, een aantal inschattingsfoutjes en een enkele blunder. En het scoreverloop maakte dat het 90 minuten lang spannend bleef. De hele wedstrijd hadden De Jonge Helden wel het betere van het spel. Ze wisten dit echter maar moeilijk in doelpunten uit te drukken. Heel veel mogelijkheden werden niet goed uitgespeeld en te veel kansen werden verprutst. Laten we het maar houden op dat het de eerste wedstrijd was sinds lange tijd. Toch lukte het Wessel Lammers halverwege de eerste helft om het net te laten vibreren. Daarvoor was het enkel de straffe wind die dat had bewerkstelligd. En schoten van Yaniek van der Stoep, Stan Korten en Tibor van de Linde misten de richting of werden door de uitstekende goalie van AJC ’96 geblokt. Eén op één met Wessel was hij echter kansloos: 1-0.
Vlak voor de thee deden de bezoekers wat terug. Ze waren al een paar keer gevaarlijk, maar de bij De Jonge Helden debuterende Jelle Bruntink had zijn doel schoon weten te houden. Tot dat moment. ‘Brunt’ schatte een vrije schop totaal verkeerd in en de bal zeilde bij de tweede paal binnen: 1-1. Aiii… Vader Bennie waarschuwde er vooraf al voor: “Hij heeft een jaar niet gevoetbald, komt terug van een lange blessure, het zou mij niks verbazen als hij een foutje maakt”. Gelukkig bleef het bij dat ene foutje. Verder niks op aan te merken hoor, op die Brunt. Die gaat punten pakken. Zeker weten.
Direct na de thee werd de voorsprong hersteld. Steven Thangathurai rondde een harde voorzet vakkundig af: 2-1. Daarna mochten De Jonge Helden van geluk spreken dat de bal niet op de stip ging. Van de kant gezien leek het toch echt dat de spits van AJC ’96 ondersteboven werd gelopen. Maar arbiter Te Kolste oordeelde anders. Toch ging het alsnog mis. Binnen een paar minuten werd eerst een vrije schop uiterst fraai over de muur gekruld: 2-2. Brunt was kansloos. Vervolgens ging de voor de rest sterk spelende centrumverdediger Bart de Jong bij een verre uittrap onder de bal door: 2-3. Dat was een domper natuurlijk. Maar daar waar Neymar en Mbappé van PSG in de CL-finale tegen Bayern niet opstonden, deed Sebastiaan de Vries dat wel. Sebas verzette heel veel werk en spoorde zijn teamgenoten voortdurend aan. Hij maakte vele vuile meters - okee, had ook best vaak balverlies - maar tekende ook voor de 3-3 en 4-3. Kijk, dat is echte klasse. Dat maakt een speler groot. Vlak voor tijd frommelde ook Wessel nog zijn tweede en de 5-3 eindstand over de doellijn. Voor in de geschiedenisboeken.
De eerste bekerwedstrijd werd dus gewonnen. Ik zeg verdiend. Alhoewel niet alles even goed liep, dat zag ik wel. Het stond naar mijn idee ook een beetje anders allemaal. Wat die De Smidt nu weer heeft uitgedacht. Ook dat is wennen natuurlijk. Maar de 100% inzet was er, mede veroorzaakt door het witte goud vooraf. Ga zo door jongens!
OPeee
