Onder een lekker avondzonnetje was het gisterenavond op Sportpark Jaspers weer goed toeven. De mannen van ons vlaggenschip vochten tegen SC Bemmel voor wat ze waard waren en knokten een 1-0 voorsprong – een fantastisch afstandsschot in de bovenhoek van Siebe te Winkel – over de tijd heen. Het was niet allemaal even mooi en goed, maar wat boeit het. Weer drie punten in de pocket. Klasse mannen!

Al eerder die dag deed FC Winterswijk 4 voor hoe het moest. Aan de zijlijn gesteund door de Paashaas legde het team één van hun beste wedstrijden van het seizoen op de mat. Ik denk dat de training van woensdagavond al een voorbode was. De opkomst was enorm en de inzet niet minder. En dat betaalde zich gisterenmiddag uit. Ik zag weer de echte wil om te winnen in de oogjes van de jonge helden. Met veel passie en werken voor elkaar werd het normaliter toch zeker niet mindere HSC ’21 3 met 4-0 naar huis gestuurd. Maar het was niet alleen strijdlust. Er werd ook goed gevoetbald. En daar krijg je dan als coach toch alleen maar een stijve van! Nou ben ik die coach wel niet, maar ik moet eerlijk bekennen, machtig mooi was het wel.

Het begon al in de tiende minuut. Uit een mooie aanval over meerdere schijven werd uiteindelijk Jelle Krooshof in stelling gebracht: 1-0. Vijf minuten later stond de mee opgekomen ausputzer Teun Koldeweij op de goede plaats: 2-0. HSC ’21 stond er bij en keek er naar. Toch hadden ze zo tussen door ook wel hun kansjes hoor, maar ja… de jonge helden hebben Iron-Jan Nieuwenhuis hè. Hij zou zich in de tweede helft nog nadrukkelijker onderscheiden. Ook Sebastiaan de Vries wilde tegen zijn oude club laten zien wat hij nog kan. Maar zijn makkers kennen hem natuurlijk nog wel, dus hij had het niet makkelijk. Moegestreden werd hij na een uur gewisseld.

De sterk spelende Tibor van de Linde – maar wie was dat niet – knalde binnen twee minuten na de thee de 3-0 binnen. Daar ging goed voorbereidend werk van Berend Lammers aan vooraf. Berend omspeelde twee, drie man en Tibor deed de rest. Even later was weer Berend de aangever. Zijn afgemeten voorzet belandde op het kruintje van Kroos. Helaas kopte hij geheel vrijstaand naast. Na een goed uur begon het ook bij Teun weer te jeuken. Dus stormde hij als een bizon het middenveld over, kreeg de bal aangespeeld en via een één twee uit het boekje met Kroos prikte hij de bal in het hoekje: 4-0. Schitterend! En ook mooi voor die jongen. Want na ruim een jaar blessureleed is hij weer op de weg terug.

Het laatste half uur kenmerkte zich door goed keeperswerk van beide sluitposten. Kregen de jonge helden Wessel Lammers en Wiljan Schreurs het niet voor elkaar om oog in oog met de keeper te scoren, ook de aanvallers van HSC ’21 stuitten twee keer op een hinderlijke sta-in-de-weg: Iron-Jan Nieuwenhuis. De altijd gedreven Iron-Jan wilde koste wat kost de nul houden. En dat lukte hem. Met zijn telescooparmen en uitschuifbenen pareerde hij iedere doelpoging. Een groot applaus van het veelkoppige publiek was zijn deel. Lekker Jan!

Een verdiende overwinning. Zo vonden ook de gasten uit Haaksbergen. Nul punten voor hen, maar ze hadden er vrede mee. Toch gingen ze niet met lege handen naar huis. De Paashaas had nog een paar lekkere eitjes over. Hadden ze toch nog iets.

OPeee