Afgelopen zaterdag reisden onze jonge helden af naar Aalten, waar AZSV 10 op hen wachtte. Helaas zonder hun goeroe Alfred Schreurs. Hij zag die dag Abraham. Nog van harte gefeliciteerd ouwe!
FC Winterswijk begon sterk aan de wedstrijd. Men speelde gretig en er was een duidelijk overwicht. Een knappe actie van Daan de Smidt werd door de AZSV-doelman tot hoekschop gewerkt. Hieruit kopte Roy Oonk tegen de onderkant van de lat. Nog twee aanvallen over de rechterflank waren de moeite waard, maar zorgden (nog) niet voor de verdiende openingstreffer. Die eer ging helemaal naar de uitblinker van de dag: Thomas Nijenhuis. Met een schitterend afstandsschot van wel dik 30 meter liet hij het net vibreren, 0-1. De jonge helden kregen daarop vleugels. Er werd goed gecombineerd en met verzorgd positiespel kwam de thuisploeg er niet meer aan te pas. En was er dan eens balverlies, dan zorgde het hele team met goed storend werk dat de lederen kogel weer snel in ons bezit kwam. Er volgden nog een paar mooie aanvallen. Het leek soms net of je naar Bayern München zat te kijken. Of naar Barcelona. Eén aanval over links was werkelijk prachtig. Bert Olbach passte in op Steven Thangathurai, die met een weergaloos hakje de bal panklaar legde voor Berend Lammers. Zijn schot ging rakelings over.
Na rust ging men vrolijk verder. Er leek geen vuiltje aan de lucht. Echter, halverwege de tweede helft werd AZSV toch geheel onnodig in het zadel geholpen. Gor Sahagyan, die eigenlijk nog niet veel te doen had gehad, trapte de bal verkeerd uit. Hun spits profiteerde dankbaar, 1-1. Onze roodwitte tegenstander rook nu bloed. En bij onze jongens leek de koek op te zijn. Blijkbaar vergde het mooie combinatievoetbal toch zijn tol. Diverse schoten en kopballen van AZSV gingen net naast of belandden op paal en lat. Ook herstelde Gor Sahagyan zijn foutje met meerdere prima reddingen. Het was aan hem en aan het engeltje op de lat te danken dat het toen nog gelijk stond. Helaas viel uit een sterke aanval over rechts toch de 2-1. FC Winterswijk probeerde daarna met de laatste adem nog iets aan die stand te doen. Maar de eindpass was telkens onnauwkeurig. Een laatste wapenfeit was er vlak voor tijd. Een goed schot van Yaniek van der Stoep werd overgetikt door de keeper. De hoekschop leverde niets meer op.
Jammer. Ondanks een dik uur een prima pot te hebben gespeeld, toch met nul punten naar huis. Een punt was zeker verdiend geweest. Het hele team heeft het goed gedaan. Een bijzondere vermelding is er nog voor Bert Olbach. Ik spreek dan wel steeds over onze “jonge” helden, maar hij krikte met zijn bijna 49 jaar de gemiddelde leeftijd natuurlijk aardig op. Bert had in de schuur nog een paar ouwe voetbalschoenen gevonden en van het nodige spinrag ontdaan. Hij dacht kom, laat ik het ook nog eens proberen. En dat ging helemaal niet slecht moet ik zeggen. Bedankt Bert, voor je inbreng!
